مؤلف آن
فقيه محقق، رجالي پژوهشگر شيخ علي خاقاني نجفي حدود سال 1255 نجف بدنيا آمد. مقدمات علوم را از پدر دانشمندش آموخت، و براي تكميل تحصيلات خود در محضر درسِ شيخ انصاري، ميرزا شيرازي و ديگر استادان و محققان حوزه نجف حضور يافت. و با سختكوشي و استواري در ابعاد مختلف دانشهاي اسلامي به جايگاهي بلند رسيد. مرحوم شيخ آقابزرگ در اين باره مي فرمايد:وي از دانشمندان بزرگ و فقهاي جليل القدري است كه در فقه، اصول، حديث، رجال وديگر علوم معقول و منقول،جايگاهي رفيع و منزلتي بلند يافت. او به ورع، تقوي، زهد و روي گرداني از مظاهر دنيا شناخته مي شد، و با تمام وجود متوّجه خداوند بود... من مدتي طولاني در محضرش بودم و به خانه اش آمد و شد داشتم... از سير و سلوك او شگفت زده مي شدم كه مردي بود در گفتار و كردار صريح؛ در راه حق گوئي و حق گستري- گرچه عليه خودش- از سرزنش ملامتگران هراسي بدل راه نمي داد.(21)شيخ آقابزرگ در ادامه گفتار، وي را بسيار ستوده و در ابعاد گوناگون او را مردي كارآمد و بزرگوار دانسته است. مرحوم خاقاني در ابعاد مختلف
فرهنگ اسلامي آثار ارجمندي به جاي نهاد و بالأخره، عصر روز دوشنبه 26 رجب سال 1334 جهان را بدرود گفت.(22)