شماره مقاله:231
آشُفْتة ايرَواني، کلبحسينبيگ (نيمة دوم سدة 13ق/19م)، شاعر ايراني. وي اصلاً از
ايروان و عمّش حاجملّامحمد، شيخالاسلام آن شهر بود. در جواني به تهران آمد و از
ملازمان خدمت ظلّالسّلطان عليشاه پسرفتحعليشاه گرديد. آشفته از اهل دانش و به
تاريخ سلاطين آشنا بود. شاملوي خراساني که از معاصران اوست، او را نيکسرشت و داراي
کمالات انساني ميداند و دربارة او ميگويد: «صاحب مضامين بلند و ابيات دلپسند است
و از دفتر ارباب سير با خبر و از حالات سلاطين سلف مستحضر» (ص 2319).
ديوان يا مجموعة اشعار او به دست نيامده است. نمونة اندکي از شعر او را در تذکرهها
ميتوان ديد و از همين مقدار اندک چنين برميآيد که اشعار او بيشتر غزل بوده است.
شيوة او در غزلسرايي به سبک معروف به «هندي» نزديک است و مضامين نو در اشعارش ديده
ميشود.
مآخذ: بسمل، ميرزاعلياکبر نوّاب، تذکرة دلگشا، نسخة خطّي ملّي ملک (تهران)، شمـ
3840؛ ص 213؛ تربيت، محمدعلي، دانشمندان آذربايجان، تهران، 1314ش، صص 12-13؛ شاملوي
خراساني، محمّدصالح، محکشعراء، نسخة خطّي ملّي (تهران)، شمـ 4096؛ فرهنگ سخنوران؛
محمود قاجار، سفينهالمحمود، به کوشش عبدالرّسول خيّامپور، تبريز، مؤسّسة تاريخ و
فرهنگ ايران، 1346ش، صص 656-657.
جعفرشعار