دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دائرة المعارف بزرگ اسلامی - جلد 1

مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آقامجتهدجلد: 1نويسنده: کاظم موسوي بجنوردي 
 
 
شماره مقاله:297
















آقامُجْتَهِد، محمدعلي‎بن محمدبن صالح‎بن محمدبن ابراهيم موسوي عاملي اصفهاني
(1239-1274ق/1824-1858م)، عالم شيعي امامي، جامع منقول، عارف و شاعر و اديب، متولّد
اصفهان، فرزند ارشد سيدپدرالدين عاملي، پدر او از عالمان برجستة اصفهان و مادرش جان
جان خاتون دختر شيخ‎جعفر کاشف‎الغطاء مجتهد و مرجع بزرگ شيعه بود. وي از جملة نوابغ
شمرده شده و طبق روايتهاي متعدد در سن 12 سالگي کتاب البلاغ‎المبين في
احکام‎الصبيّان والبالغين را نوشته است. وقتي سيدمحمدباقر شفتي اين کتاب را ديد، به
اجتهاد نويسندة آن گواهي داد و از آن پس محمدعلي به نآقامجتهد» معروف گرديد و شفتي
دختر خود را به همسري وي درآورد.
آقامجتهد چندبار ازدواج کرد. وي در 18 ذيحجة 1274ق/31 ژوئية 1858م در سن 35 سالکي
به علت مسموميت در اصفهان درگذشت و جنازه‎اش پس از حمل به عراق، در نجف در يکي از
ارامگاههاي صحن علي‎ابن ابيطالب(ع) در کنار پدرش به خاک سپرده شد. او را 4 پسر به
نامهاي بهاءالدين (عالم و اديب و شاعر)، سيدمحمدجواد (مجتهد و امام جماعت و مدرّس)،
سيدصدرالدين (عالم و اديب) و سيدابوالقاسم (امام جماعت و فقيه) و 3 دختر بود.
فعاليّتهاي علمي: آقامجتهد پس از درگذشت پدر، به جاي وي نشست و به تدريس پرداخت و
شمار بسياري از مجتهدان بزرگ و محققان برجستة فقه و اصول را تربيت کرد. او علاوه بر
تبحّر در فقه و اصول، به عرفان و تصوف نيز دلبستگي داشت و اهل وجد بود و به زبانهاي
فارسي و عربي شعر مي‎سرود. تأليفات او به نظم و نثر بجز البلاغ‎المبين، عبارت است
از: 1. احياءالتّقوي، شرح بخشي از الدروس‎الشرعيه در فقه اماميّه، تأليف شهيد اول
ابوعبدالله محمدبن مکي (734-786ق/1334-1384م)؛ 2. العلائم في شرح‎المراسم، شرح بخشي
از المراسمظالعلوّيه والاحکام‎النبويّه، تأليف حمزه‎بن عبدالعزيز ديلمي معروف به
نسلّار» (د 463ق/1071م)؛ 3. منظومه‎اي در وقف؛ 4. منظومه‎اي ناتمام در ميراث؛ 5.
الفيّه‎اي ناتمام در نحو؛ 6. فرائدالفوائد در اصول فقه؛ 7. نفائس‎الفرائد که مختصر
فرائدالفوائد است؛ 8. ديوان شعر فارسي فارسي با تخلص «عارف».

مآخذ: آقابزرگ، الذريعه، 3/141؛ امين، محسن، اعيان‎الشيعه، بيروت، دارالتعارف،
1403ق، 2/6؛ اميني، عبدالحسين، شهداءالفضيله، قم، دارالشّهاب، صص 319-320؛
حرزالدّين، محمد، معارف‎الرجال، قم، 1405ق، 1/115؛ کحاله، عمررضا، معجم‎المؤلفين،
بيروت، داراحياءالتراث‎العربي، 11/51؛ مدرس، محمدعلي، ريحانه‎الادب، تبريز 1346ش،
1/57؛ معلم حبيب‎آبادي، محمدعلي، مکارم‎الآثار، اصفهان، ادارة کل فرهنگ و هنر،
1352ش، 4/1095-1097؛ مهدوي، مصلح‎الدين، تذکره‎القبور، اصفهان، 1348ش، ص 15.
کاظم موسوي بجنوردي

 





/ 415