لطفا منتظر باشید ...
شماره مقاله:38
آبي، رضيّ‌الدين محمد بن محمد بن زيد بن داعي حسيني (د 654ق/1256م) فقيه و محدّث
امامي. نسبش به امام سجاد(ع) مي‌رسد و نياكانش از قرية آبه (= آوه) برخاسته‌اند و
از چندين نسل پيش از خود او مجاور نجف گشته‌اند. از سيد بن طاووس و محقق حلي
بلاواسطه، و به واسطة پدربزرگ و جدّ پدرش از سيد مرتضي و شيخ طوسي و سَلاّ و ابن
بَرّاج روايت كرده است. فقيهان بزرگي مانند شهيد اول به چند واسطه از او روايت
كرده‌آند. سند استخاره با تسبيح به او منتهي مي‌شود.
مآخذ: آقابزرگ، طبقات أعلام الشيعه (القرن السابع)، بيروت، دارالكتاب العربي،
1972م، ص 172؛ افندي اصفهاني، عبدالله، رياض العلماء، به كوشش محمود مرعشي و احمد
حسيني، قم، 1401ق، 5/157؛ حُرّعاملي، محمد بن حسن، أمل الآمل، به كوشش احمد حسيني،
بغداد، مكتبه‌الأندلس، 1385ق، 2/303؛ خوانساري، محمدباقر، روضات الجنّات، به كوشش
اسدالله اسماعيليان، بيروت، دارالكتاب العربي، 6/320؛ خويي، ابوالقاسم، معجم رجال
الحديث، بيروت، 1983م، 17/208؛ دانشنامة اران و اسلام؛ قمي، عباس، سفينه‌البحار،
بيروت، دارالمرتضي، 1/55؛ همو، الكني و الألقاب، تهران، 1397ق، 2/9؛ همو،
هديه‌الأحباب، تهران، اميركبير، 1363ش، ص 101؛ مدرس، محمدعلي، ريحانه‌الأدب، تبريز،
1346ش، 1/65؛ نوري، حسين، مستدرك الوسائل، قم، اسماعيليان، 3/444.
محمدعلي مولوي
