اگر دو نفر به نحو تسبيب ومباشرت جنايتى را انجام دهند و تأثير هر دو برابر و مساوى باشد, در اين صورت, مباشر ضامن است, اما اگر تأثير سبب, بيشتر (اقوى) از تأثير مباشر باشد, سبب وقوع جنايت ضامن است .اگر چند سبب جمع شدند, سببى كه تأثير آن جلوتر از تأثير سبب ديگر باشد, ضامن است, مثل اينكه يك نفر چاهى حفر كند و ديگرى سنگ لغزنده اى كنار چاه قرار دهد و عابر با برخورد با سنگ به درون چاه سقوط كند, در اين صورت, آن فردى كه سنگ لغزنده را قرار داده, ضامن است. در ماده 365 قانون مجازات اسلامى آمده است: اگر چند نفر با هم سبب آسيب و يا خسارتى شوند, بطور تساوى عهده دار خسارت خواهند بود, بنابراين در جايى كه, تأثير سببى زودتر از سبب ديگر باشد و آن را علت اصلى بشمارند, اين سبب مقدم است, اما اگر در جايى چند نفر مشتركاً كارى را انجام دهند كه مجموع را سبب وقوع آسيب يا جنايت بدانند, همگى مشتركاً ضامن هستند .