عمل را با چه بايد ارزيابى كرد؟كار نيك، گاهى غرورآور است، پس زيان مىرساند. گناه كوچك، گاهى خوف آور است، پس زمينه نجات مىشود.كلام رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم چنين است:«اى ابوذر!...گاهى كسى «حسنه» اى انجام مىدهد و با تكيه بر آن، زشتيهايى را مرتكب مىشود.و گاهى «سيّئه» اى مرتكب مىشود، ولى به خاطر ترس از خدا و خوفِ عقاب، در قيامت ايمن به صحنه مىآيد...» (23)آرى... گاهى گناه، به بهشت مىبرد، و طاعت، به آتش! و اين عجيب نيست...بهتر است از زبان حبيب خدا، محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم بشنويم:«اى ابوذر!...گاهى بنده اى گناه مىكند. ولى به سبب همان، اهل بهشت مىشود.پرسيدم (سئوال كننده: ابوذر)چگونه، اى پيامبر؟فرمود: اين گناه، هميشه «نصب العين» اوست و همواره از آن للّه للّه «توبه» مىكند و به خداوند پناه مىبرد،... تا آنكه به بهشت درآيد...»«اى ابوذر!...زيرك، كسى است كه براى پس از مرگ، عمل كند و عاجز و ناتوان كسى است كه با پيروى از هواى نفس و خواهشهاى دل و آرزوهاى دور و دراز، عقب بماند...» (24)