رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم در توجه دادن به سرمايه جوانى و سود بردن از نقد حيات و همنشينى با نيكان فرمود:«اى ابوذر!...هيچ جوانى نيست كه از دنيا بگذرد و جوانى خود را در راه طاعت خدا سپرى كند، جز آنكه خداوند، پاداش هفتاد و دو «صدّيق» به او بدهد.اى ابوذر!...ذاكر در ميان غافلان، همچون رزمنده در ميان فراريان است.اى ابوذر!...همنشين خوب، بهتر از تنهايى است و تنهايى بهتر از همنشين بد. نيك گفتن بهتر از سكوت است و سكوت، بهتر از بدگويى.اى ابوذر!...جز با مؤمن همنشينى مكن و طعامت را جز اهل تقوا نخورد! طعام خود را به كسى بخوران كه به خاطر خدا دوستش مىدارى و از طعام كسى بخور كه نسبت به تو محبت خدايى دارد.» (43)