«اى ابوذر!...اگر دوست مىدارى كه نيرومندترين مردم باشى، برخدا توكّل كن!اگر مىخواهى گراميترين فرد باشى، از خدا بترس!و اگر مىخواهى غنى ترين و بى نيازترين انسانها باشى، به آنچه نزد خداست، اميدوارتر باش از آنچه در دست دارى!اى ابوذر!...اگر همه مردم اين آيه را به كار گيرند، برايشان بس است، آنجا كه خداوندمى فرمايد:هر كس از خدا پروا كند، خداوند برايش گشايش و روزى بى حساب مىبخشد، و هر كس بر خدا توكل كند، خداوند، او را بس است. آرى... تقوا و توكّل، هر دو روى آوردن به سوى خداست. در يكى، زمينه سازى براى ترك گناه است،در ديگرى، استمداد از پشتوانه عظيم الهى.آنكه اين دوعامل را دارد، نه در دام گناه و وسوسه هاى ابليس مىافتد، ونه در شدايد و مشكلات و مواجهه با دشمن، احساس ضعف وبى پناهى مىكند.