«ابوالاسود دوئلى»، يكى از ياران خالص على عليه السلام و شيعيان پاك و مدافعان سرسخت و وفادار ولايت، مىگويد:در ايامى كه «ابوذر غفارى» اين يار محبوب پيامبر و صحابى انقلابى و شورگستر آن حضرت در «ربذه» تبعيد بود، پيش او رفتم.ابوذر گفت:روزى در مسجد، خدمت رسول گرامى رسيدم.در مسجد، جز پيامبر اسلام و على عليه السلام كسى ديگر نبود.خلوت مسجد را مغتنم شمردم و پيش رسول اللّه رفته، گفتم:«اى رسول خدا!پدر و مادرم فدايت... مرا وصيت و سفارشى كن، تا خداوند مرا به خاطر آن سود دهد.فرمود:«چه خوب، اى ابوذر!«تو از مايى. تو از خانواده مايى، و تو را سفارش مىكنم كه آن را خوب فراگيرى، وصيت و توصيه اى كه در بردارنده تمام راهها و روشهاى خير و خوبى است. اگر آن را بياموزى و پاسدارش باشى؛ به منزله دو بالى خواهد بود كه تو را در پرواز مدد كند...»
لطفا منتظر باشید ...
