حساسيت پيامبر را نسبت به «وقت» و گذران عمر و سپرى شدن فرصتها و استفاده شايسته نكردن از آن مىبينيم. پيامبر در ادامه سخنانش با ابوذر، روى اين مساءله تاءكيد فراوان دارد.سرمايه داشتن و تجارت نكردن،فرصت داشتن و زيان بردن،زنده بودن و عمر را به بطالت گذراندن،كيمياى عمر را ارزان فروختن،اينها چيزهايى است كه پيامبر اسلام، بشدت نسبت به آنها حساسيت نشان مىدهد و در هدفدارى حيات انسان، براى پرداختن به آن، جايى خاص قرار داده است. باز بشنويم از زبان آن حضرت:«.. اى ابوذر!بر عمر خويش، بيش از درهم و دينارت حريص باش!...» (8)عقل حسابگر، به محاسبه امور مالى، دخلها و خرجها، موارد مصرف، سودها و زيانها، به طور جدى مىپردازد، ولى... آيا عمر و وقت، ارزش درهم و دينار را هم ندارد؟! آيا به حساب مصرف عمر هم مىپردازيم!در رابطه با اعمالمان، آينده اى پرخوف و خطر در پيش داريم،گردنه هايى صعب العبور، ايستگاههايى براى بازرسى و تفتيش دقيق، توقفگاههايى براى حساب!پيامبر دلسوز، و تربيت دهنده جانها، اينها را به ابوذر يادآورى مىكند:«اى ابوذر!...هر يك از شما منتظر چيستثروتى كه طغيان آور است فقرى كه نسيان آور است مرضى كه به فساد مىكشد؟ پيرى و كهولتى كه زمين گير مىكند؟ يا... مرگى كه شتابان به سراغ مىآيد؟ يا دجّالى كه بدترين غايب مورد انتظار است يا فرا رسيدن قيامت را؟و... ساعت قيامت، وحشتبارتر و تلختر است!...» (9)
لطفا منتظر باشید ...
