لطفا منتظر باشید ...
2- شوهري شايسته و همسري بس والا
ازدواج تحولي تأثيرگذار و سرنوشتساز در تمامي عمر انسان است كه «صعود» يا «سقوط» ارزشهايالهي دستآورد آن خواهد بود. گاه انتخاب شايسته و بجا، همسري نمونه و نيك نهاد نصيب انسان ميكند كه از آغازين لحظه زندگاني مشترك «بال» پرواز و پيشرفت ميشود و گاهي نوع نگاه به زندگي و دلبستگي به جلوههايزودگذر آن، تصميمي نادرست ميآفريند كه تا واپسين روزهاي حيات، «وبال» ترقي و تكامل در كنار انسان ميسازد. بيترديد نگاهيگذرا به گذشته خود و ديگران گوياي اين حقيقت تلخ يا شيرين خواهد بود!زهراي مرضيه ـ صلّي الله عليه و آله ـ ـ چونان بسياري از بانوان امروز ما ـ با نيش زهرآگين زبان افراد و تحقير استهزاي برخي زنان روبهرو بود. كساني كه جلوههاي زر و زيور زندگي در عمقجانشاننهفتهبود و تمام حقيقت حيات را در ارزشهاي مادي و نشست و برخاستهاي جاهلي خلاصه ميكردند، از اين رو نسبت به همسراني كه شخصيتشان در دستانشان ديده ميشد ـ نه در دلها و انديشهها ـ روي خوش نشان ميدادند و بس! اما آن پاكبانوي آفرينش، هيچگاه اسير احساسات دروني و هيجانات بيروني نگرديد. از آغاز، هدف حيات و زندگي را درست و سنجيده تشخيص داد و تا پايان ـ بدون هيچ درنگي ـ راست قامت و استوار برابر تمامي هجوم هوسها و هواهاي ديگران ايستادگي كرد.[1]روزي رو به پدر كرده، از گرايشهاي جاهلي زنان لب به شِكوه گشود و گفت:«يا رسول الله! دخل عليّ نساء من قريش و قلن لي زوجك رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ من فقير لا مال له»؛اي رسول خدا! زنان قريش به منزل من وارد شدند و سرزنش آغاز كردند و گفتند: پيامبر تو را همسر كسي قرار داد كه سرمايهاي ندارد.[2]اين در حالي بود كه خواستگاراني از بزرگان قبايل و سرمايهداراني چشمگير از دور و نزديك از فاطمه خواستگاري كردند اما با جواب منفي رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ روبهرو شدند، زيرا پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ از عيار پذيرش و معيار نگرش دختر خود به خوبي آگاه بود. از اين رو پس از خواستگاري علي ـ عليه السلام ـ و قبول فاطمه ـ عليها السلام ـ چون صبح عروسي از زهراي عزيز پرسيد:«كيف رأيت زوجك؟»؛دخترم! شوهرت را چگونه ديدي؟پاسخ داد:«يا ابه! خير زوج»؛اي پدر! بهترين شوهر ديدم.[3]و در روزي ديگر ـ پس از گذشت ايامي چند و پرسشي دوباره ـ پاسخ پدر را اين چنين داد:«خير بعل»؛خوب شوهري است.[4]همانگونه كه امام علي ـ عليه السلام ـ ، پرسش رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ را كه: همسرت فاطمه را چگونه يافتي؟ اين گونه پاسخ داد:«نعم العون علي طاعة الله»؛[5]فاطمه، خوب يار و ياوري در اطاعت خداوند ـ براي من ـ است.كمك مشتاقانه و همدلي و همراهي مشفقانه علي ـ عليه السلام ـ در منزل ـ افزون بر مسؤوليت سنگين حضرت در بيرون ـ جلوة قدسي غيرقابل توصيفي به نگاه زهراي اطهر نسبت به همسرش بخشيده بود كه گاه از نگهداري حسن و حسين ـ عليهما السلام ـ توسط علي ـ عليه السلام ـ و مددكاري او در زندگي با پدر سخن ميگفت و لب به ستايش او ميگشود.[6]با چنين نگاه درس آموزي به زندگاني فاطمة زهرا ـ عليها السلام ـ و امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ به خوبي ميتوان، خوب زيستن و خوب رفتن را آموخت، بدون آن كه غوغاي زندگي كمترين غبار غربت بر آينة عقل و انديشه و دل و ديدة ما بيفشاند.
[1] . نگاه كنيد به: همسران، زندگي، الگوي بالندگي (بصيرت و بينش حضرت زهرا ـ عليها السلام ـ)، ص 16.[2] . كتاب امالي شيخ صدوق، ص 438 و 260؛ احقاق الحق، ج 11، ص 426 و ج 15، ص 333؛ الارشاد، شيخ مفيد، ص 23؛ رياحين الشريعه، ج 1، ص 89؛ كتاب عوالم، ج 11، ص 375؛ مناقب علي بن ابي طالب ـ عليه السلام ـ، مغازلي، ج 3، ص 143.[3] . المراجعات، ص 303، كنز العمال، ج 13، ص 108؛ جامع الاحاديث، ج 4، ص 377؛ مختصر تاريخ دمشق، ج 17، ص 136.[4] . بحار الانوار، ج 43، ص 133 و 117؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 355 و 356؛ كوكب الدري، ج 1، ص 166.[5] . همان.[6] . مسند احمد، ج 6، ص 298؛ كتاب عوالم، ج 11، ص 587؛ ذخائر العقبي، ص 105؛ بحار الانوار، ج 48، ص 18.
