3- رابطه پيامبر_صلّي الله عليه و آله_ و علي_ عليه السلام _ با حسنين - عليهما السلام - - الگوهاي ناب در نگاه دخت آفتاب نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

الگوهاي ناب در نگاه دخت آفتاب - نسخه متنی

احمد لقماني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


3- رابطه پيامبر_صلّي الله عليه و آله_ و علي_ عليه السلام _ با حسنين - عليهما السلام -

برجستگي شخصيت افراد و شناخت رو به رشد انسانها نسبت به آنها زمينه‎ساز شهرت و مسؤوليت‎هاي پي در پي در جامعه مي‎شود كه اين پديده آفاتي هم چون كمي فرصت براي رسيدن به خانواده، همسر و فرزندان را فراهم مي‎كند. آنان‎كه اندك آشنايي با چنين آثاري داشته به خوبي از صفات ناپسند آن آگاهي دارند.

فاطمه زهرا ـ عليها السلام ـ در سخنان مختلف خود، يكي از ويژگي‎هاي علي ـ عليه السلام ـ را رسيدگي به حسن و حسين ـ عليهما السلام ـ بيان كرده، از يك سو اعتدال و هم سو نگري امام را مي‎ستايد، از سوي ديگر همراهي شوهر را در مشاركت عاشقانه در كارهاي منزل بازگو كرده، فرزندان خود را دور از عاطفه پدري و مهر و علاقه آنان ندانسته مي‎فرمايد:

«يا رسول الله!... و ابو الحسين يحمل حسناً و حسيناً[1]»؛

اي رسول خدا! ابو الحسن ديشب تا به صبح ـ حسن و حسين را نگاهداري مي‎كرد.

و در سخني ديگر نقش تربيتي علي ـ عليه السلام ـ و آثار روحي رواني اين ويژگي ارزشمند را بدين گونه بيان مي‎كند:

«... و باب بنيهما و الحسن و الحسين الذين هما ريحانتي رسول الله سيدي شباب اهل الجنه[2]»؛

علي پدر حسن وحسين، دو دسته گل پيامبر و دو بزرگ و سرور جوانان اهل بهشت است.




  • به به از پـيوند يـاس و نـسترن
    چـارده آئـينه پـاك و صـيقلي
    پنج تن مثل ستو در دين ماست
    چـارده آئـينـه در آئـين مـاست[3]



  • هم حسين اين جا شكوفد هم حسن
    يـازده آئـينـه از نـسل عـلي
    چـارده آئـينـه در آئـين مـاست[3]
    چـارده آئـينـه در آئـين مـاست[3]



حسن و حسين ـ عليهماالسلام ـ فدايي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ

«عاطفه» و «وظيفه» دو صفت شايسته است كه انسانهاي دين‎باور و متعهد از آن بهره‎مند بوده و در بسياري از صحنه‎هاي زندگي به سلامت و سعادت خود و فرزندان دست‎مي‎يابند، همانند توجه به رشدجسماني و فراهم ساختن رفاه‎زندگي و تحصيل دانش در مراحل مختلف موفقيت. اما در پاره‎اي از عرصه‎هاي حساس كه تصميم‎گيري بسيار دشوار مي‎نمايد، پدران و مادران بايد بين عاطفه و وظيفه يكي را ترجيح داده، ديگري را كنار زنند. آنجا كه دين و آئين الهي در خطر است و دشمن تا پشت دروازه‎هاي شهرها آمده است ميدان امتحان و لحظه‎گزينش براي يكايك خانواده‎ها فرا مي‎رسد؛ از يك سو عشق و عاطفه دروني و دلبستگي‎ها و آرزوهاي امروز و فردا زنجيري بر قلبها قرار داده كه جدايي از آن سخت و سنگين است، از سوي ديگر، رسالت و مسؤوليت دفاع از توحيد و رسالت و امامت، نداي (هل من ناصر) در گوش دل و انديشه سر مي‎دهد. به راستي در چنين عرصه‎هاي بس حساس ما كدام يك از اين دو را انتخاب مي‎كنيم؟

لذات زود گذر، آرزوها و هوس‎هاي زندگي، فرداي اميد و عاطفه يا...؟!

به مدينه باز گرديم و در چنين لحظه‎اي سرنوشت ساز، از تصميم فاطمه ـ عليها السلام ـ آگاه شويم.

روزي كه رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ به مسجد رفته به مسلمانان فرمود: هر كس از من طلبي دارد درخواست كند ـ تا در اين دنيا طلب او را پرداخته و يا حق وي را با قصاص جبران كنم ـ مردي از جنگ بدر و شلاق رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ سخن گفت كه بر بدن او خورده است. با اشارة پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ بلال به سوي خانة فاطمه ـ عليها السلام ـ روانه شد تا همان شلاق روز جنگ را گرفته به مسجد آورد.

حضرت زهرا ـ عليها السلام ـ، شگفت زده از ماجرا پرسش كرد و چون آگاه شد، ناله‎اي زده، فرمود:

«... يا بلال فقل للحسن و الحسين يقومان الي هذا الرجل فيقتص منهما و لا يدعانه فيقتص من رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ[4]»؛

اي بلال! به فرزندانم حسن و حسين بگو نزد آن مرد روند تا او از آن دو قصاص كند و نگذارند پيامبر را قصاص نمايد».

اين در حالي بود كه حسن و حسين كودكاني خردسال ـ و فرزنداني در كمال دلبري از مادر و پدر ـ بودند!!


[1] . مسند احمد، ج 6، ص 298؛ احقاق الحق، ج 10، ص 266؛‌بحار الانوار، ج 43، ص 134 و 84 و 85.

[2] . رياحين الشريعه، ج 1، ص 193.

[3] . كفشهاي مكاشفه، ص 492 و 493 (با گزينش).

[4] . امالي شيخ صدوق، ص 376؛ محجة البيضاء، ج 8، ص 276؛ بحار الانوار، ج 22، ص 508.

/ 52