آخرين روزهاي حيات علي ( ع ) - انسان کامل نسخه متنی

هم حليمي در نهايت درجه حلم و [ هم ] شجاعي در نهايت درجه شجاعت ، خونريزي در نهايت درجه خونريزي - در جايي كه بايد خون كثيفي را ريخت - و عابد هستي در منتها درجه عبادت ، فقيري و جواد ! نداري و بخشنده هستي ، نداري و آنچه به دستت مي آيد مي بخشي كه :

همينطور علي را توصيف مي كند : خلق يخجل النسيم من العطف و بأس يذوب منه الجماد
در يكجا اخلاق تو آنچنان لطيف و رقيق و آنچنان نازك است كه نسيم از لطافت اين اخلاق ، شرمسار است ، و آنچنان شجاعت و تهاجم و روح مجاهده اي داري كه سنگها و جمادات و فلزات در برابر آن ، آب مي شوند . روح تو آن نسيم لطيف است يا اين قدرت و صلابت و قوت ؟ تو چگونه موجودي هستي ؟ ! پس انسان كامل يعني انساني كه قهرمان همه ارزشهاي انساني است ، در همه ميدانهاي انسانيت ، قهرمان است . ما چه درسي بايد بياموزيم ؟ اين درس را بايد بياموزيم كه اشتباه نكنيم كه فقط يك ارزش را بگيريم و ارزشهاي ديگر را فراموش كنيم . ما نمي توانيم در همه ارزشها قهرمان باشيم ، ولي در حدي كه مي توانيم ، همه ارزشها را با يكديگر داشته باشيم ، اگر انسان كامل نيستيم ، بالاخره يك " انسان متعادل " باشيم . آن وقت است كه ما به صورت يك مسلمان واقعي در همه ميدانها درمي آئيم . پس اين معني انسان كامل و اين هم نمونه اي از آن كه انشاءالله در
جلسه آينده بقيه مطلب را براي شما عرض مي كنم .

آخرين روزهاي حيات علي ( ع )

آخرين ماه مبارك رمضاني كه بر علي ( ع ) گذشت ، يك ماه رمضان ديگري بود و صفاي ديگري داشت . براي خاندان علي اين ماه رمضان از همان روز اول ، توأم با دلهره و اضطراب بود ، چون روش علي در اين ماه با همه ماه رمضانهاي ديگر تفاوت داشت .

باز يكي از همان خصلتهاي قهرماني او را - كه در نهج البلاغه هست - در مقدمه اين قسمت از عرايضم عرض مي كنم . علي ( ع ) مي فرمايد : لما انزل الله سبحانه قوله : " الم (_*) احسب الناس ان يتركوا ان يقولوا امنا و هم لا يفتنون " ( 1 ) علمت ان الفتنه لا تنزل بنا و رسول الله ( ص ) بين اظهرنا وقتي اين آيه نازل شد ، فهميدم كه بعد از پيغمبر فتنه ها و آزمايشهاي بزرگي براي اين امت پيش مي آيد . فقلت : يا رسول الله ، ما هذه الفتنه التي اخبرك الله تعالي بها ؟ در عين حال سؤال كردم : يا رسول الله ! مقصود از فتنه اي كه در اين آيه آمده است چيست ؟ فرمود : يا علي ان امتي سيفتنون من بعدي بعد از من ، امت من مورد امتحان و آزمايش قرار مي گيرند . فقلت : يا رسول الله ا و ليس قد قلت لي يوم احد حيث استشهد من استشهد من المسلمين و حيزت عني الشهادش ، فشق ذلك علي وقتي علي ( ع ) شنيد كه پيغمبر ( ص ) مي ميرد و بعد از

1 سوره عنكبوت ، آيات 1 و 2
[ آيا مردم گمان كرده اند رها شده اند كه بگويند ايمان آورديم و مورد آزمايش قرار نگيرند ؟ ] .