آیین تزکیه نسخه متنی

1. سوره زمر، آيه 14.

2. مصباح الشريعه، ص 54.

3. سوره فرقان، آيه 57.

4. سوره يونس، آيه 72.

5. مصباح الشريعه، ص 54.

6. سوره فاطر، آيه 10.

7. سوره اسرا، آيه 84.

8. اصول كافى، ج 2، ص 16.

9. چهل حديث، صص 286 - 285.

10. سوره انسان، آيه 9.

11. نهج البلاغه، حكمت 237، ص 400.

12. اوصاف الاشراف، باب اخلاص.

13. دعاى كميل.

14. مناجات شعبانيه.

باغ بهشت و سايه طوبى و قصر و حور با خاك كوى دوست برابر نمى كنم در ضمير ما نمى گنجد به غير از دوست كس هر دو عالم را به دشمن ده كه ما را دوست بس 15. سرالصلوة، صص 122 - 121.

16. تصنيف غرر، ص 53.

17. سوره انسان، آيه 3.

18. سوره بقره، آيه 256.

19. سوره انسان، آيه 29.

20. «پاولوف» فيزيولوژيست روسى با آزمايش هايى كه روى سگ انجام داد به اين نتيجه رسيد كه حيوان در برابر گوشت (انگيزه طبيعى) واكنش نشان داده و به صورت بزاق دهان سگ ظاهر مى گردد. وى ديد اگر صداى زنگ (انگيزه شرطى) را با نشان دادن گوشت همراه سازد واكنش طبيعى سگ خودبه خود در برابر انگيزه شرطى ظاهر مى گردد. پاولوف متوجه شد كه انسان نيز بسيارى از امور را از اين طريق مى آموزد. «واتسون» روان شناس آمريكايى نيز تحقيقات پاولوف را مورد بررسى قرار داد و مكتب سلوك يا رفتار را تأسيس نمود. بعد از واتسون «اسكينر» آزمايش هايى روى كبوتر انجام داد و در برابر مكتب كلاسيك پاولوف، مكتب شرطى عملى را تشكيل داد. اسكينر به اين حقيقت توجه نمود كه اگر كبوتر عملى صحيح انجام دهد و بلافاصله پاداش ببيند، اين عمل در كبوتر تثبيت مى شود. تحقيقات اسكينر مورد توجه بسيارى از محافل تربيتى آمريكا قرار گرفت. بسيارى از متخصصان تعليم و تربيت به ايجاد آموزش برنامه اى كه مبتنى بر پاداش است، اقدام كردند. اسكينر با قبول اصل شرطى شدن اعمال در انسان مجبور شد، تكامل پذيرى و آزادى و هدايت را در انسان مورد انكار قرار دهد. (دكتر على شريعتمدارى، مقاله انتقال به تعليم و تربيت اسلامى (با تلخيص)، ص 224 و 226)

چنان كه مشاهده مى كنيم اين تفكر ناشى از انسان شناسى غربى و مادى است كه انسان را به منزلت حيوانات تنزل داده و از نظر تحقيق با تكامل پذيرى نامحدود بشر، آزادى و تفكر و انتخاب را كه مايه امتياز و برترى انسان بر ساير جانداران است مورد انكار قرار مى دهد و بازگشت آن به نوعى تفكر جبرى است.

21. امام صادق(ع) فرمود: لاجبرو لاتفويض بل امر بين الامرين «اصول كافى، ج 1، ص 160».

22. سوره صافات، آيه 24.

23. سوره اسرا، آيه 36.

24. سوره تحريم، آيه 6.

25. سوره آل عمران، آيه 110.

26. نهج البلاغه، خطبه 167، ص 174.

27. سوره بقره، آيه 2.

28. تصنيف غرر، ص 240.

29. تصنيف غرر، ص 240.

30. جهاد اكبر، ص 30.

31. تصنيف غرر، ص 239.

32. دكتر شريعتمدارى، تعليم و تربيت اسلامى، صص 44 - 43.

33. سفينةالبحار، ماده يوم.

34. صحيفه نور، ج 7، ص 191.

35. سوره طه، آيه 114.

36. آيةاللّه جوادى آملى، اسرار عبادات، ص 9.

37. سوره ق، آيه 22.

38. الميزان، ج 6، ص 187.

39. طيران مرغ ديدى تو زپاى بند شهوت بدر آى تا ببينى طيران آدميت

40. سوره يوسف، آيه 87.

41. سوره مائده، آيه 74.

42. تصنيف غرر، ص 194.

43. و الذين كفروا يتمتعون و ياكلون كما تاكل الانعام و النار مثوى لهم. (سوره محمد، آيه 12).

44. انسان موجود ناشناخته، ص 285.