شماره 47 - شاهنامه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شاهنامه - نسخه متنی

ابوالقاسم فردوسی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

شماره 47





  • الا اي برآورده چرخ بـلـند
    چو بودم جوان در برم داشـتي
    هـمي زرد گردد گـل كامـگار
    دو تا گشت آن سرو نازان بـه باغ
    پر از برف شد كوهـسار سياه
    بـه كردار مادر بدي تاكـنون
    وفا و خرد نيسـت نزديك تو
    مرا كاچ هرگز نـپروردييي
    هرانگـه كـه زين تيرگي بگذرم
    بـنالـم ز تو پيش يزدان پاك
    چـنين داد پاسـخ سپهر بلـند
    چرا بيني از من هـمي نيك و بد
    تو از مـن بـه هر باره يي برتري
    بدين هرچ گفتي مرا راه نيسـت
    خور و خواب و راي و نشسـت ترا
    ازان خواه راهـت كـه راه آفريد
    يكي آنك هستيش را راز نيسـت
    چو گويد بباش آنچ خواهد به دست
    مـن از داد چون تو يكي بـنده ام
    نـگردم همي جز به فرمان اوي
    بـه يزدان گراي و به يزدان پـناه
    جز او را مخوان گردگار سـپـهر وزو بر روان مـحـمد درود
    وزو بر روان مـحـمد درود



  • چـه داريي به پيري مرا مستمند
    بـه پيري چرا خوار بگذاشـتي
    هـمي پرنيان گردد از رنـج خار
    همان تيره گشت آن گرامي چراغ
    هـمي لشـكر از شاه بيند گناه
    هـمي ريخت بايد ز رنج تو خون
    پر از رنـجـم از راي تاريك تو
    چو پرورده بودي نيازردييي
    بـگويم جـفاي تو با داورم
    خروشان به سربر پراگـنده خاك
    كـه اي مرد گوينده بي گزند
    چـنين ناله از دانشي كي سزد
    روان را به دانـش هـمي پروري
    خور و ماه زين دانش آگاه نيست
    بـه نيك و به بد راه و دسـت ترا
    شب و روز و خورشيد و ماه آفريد
    بـه كاريش فرجام و آغاز نيست
    كسي كو جزين داند آن بيهده ست
    پرسـتـنده آفرينـنده ام
    نيارم گذشـتـن ز پيمان اوي
    براندازه زو هرچ بايد بـخواه
    فروزنده ماه و ناهيد و مـهر بيارانـش بر هر يكي برفزود
    بيارانـش بر هر يكي برفزود


/ 675