بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

است. گويا اين جمله از سخن معروف مسيح سرچشمه گرفته است: «بكوبيد بكوبيد تا براى شما باز شود».

شايد زيباترين چيزى كه در اين زمينه در عقيده‏ى على (عليه السلام) بچشم مى‏خورد، اتحادى است كه على (عليه السلام) ميان انقلاب حيات و خير وجود از نظر ماده و معنى مجسم مى‏كند. مى‏بينيم على (عليه السلام) مفهوم تكامل، يا انقلاب حيات را با مفهوم خير وجود طورى متحد مى‏گرداند كه خير وجود، جزئى از انقلاب حيات يا انقلاب حيات، جزئى از خير وجود محسوب نمى‏شود بلكه انقلاب حيات به تمام معنى نمايشگر خير وجود است و خير وجود نيز نمايانگر انقلاب حيات مى‏باشد.

سخنان على (عليه السلام) در اين زمينه بهترين دليل درستى گفتار ما مى‏باشد. اينك به نمونه‏هائى از آن توجه كنيد: «خردمند كسى است كه امروزش بهتر از روز گذشته‏اش باشد». «كسى كه فردايش بدتر از امروزش باشد محروم است». «آن كس كه دو روزش برابر باشد فريب خورده است».

در پايان به اين سخن زيبا كه شامل بحث كنونى ما است و از حرارت محبت عميق، و زيبائى هنر اصيل برخوردار است، و روزها را با احساسات بشر شريك ميداند توجه كنيد: «هيچ روزى بر پسر آدم نمى‏گذرد مگر آنكه به او مى‏گويد: من روز جديدى هستم و بر تو گواه مى‏باشم، در من سخن نيك بگو و كار شايسته كن، زيرا ديگر مرا براى هميشه نخواهى ديد» ما اكنون سخنان زيباى پسر ابو طالب را در اين كتاب نقل مى‏كنيم. اين سخنان در زمينه‏ى اخلاق پاك و خودسازى والاى انسانى كه از انقلاب حيات و خير وجود سرچشمه مى‏گيرد، شاهراهى بزرگ تشكيل مى‏دهد. اين سخنان زيبا تا روزى كه انسان خيرانديش باقى است، جاويد خواهد بود بيروت- جرج جرداق