اطمينان به دنيا - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

اى ابو ذر، تو براى خدا بخشم آمدى پس به آن كسى كه براى او خشمگين شدى اميدوار باش. اين مردم بر دنياى خود از تو ترسيدند و تو بر دين خود از آنان ترسيدى، پس آنچه را كه بخاطر آن از تو مى‏ترسيدند به دستشان بسپار و براى آنچه بخاطر آن از آنان مى‏ترسيدى فرار كن. راستى چقدر آنان به آنچه تو منعشان كردى نيازمندند و چقدر تو از آنچه آنان ترا منع كردند بى‏نيازى اگر آسمانها و زمين به روى بنده‏اى بسته شود و آن بنده از خدا بترسد خداوند براى او راه خلاصى قرار مى‏دهد البته جز حق چيزى با تو انس نمى‏گيرد و جز باطل چيزى از تو وحشت ندارد. اگر دنياى آنان را مى‏پذيرفتى البته ترا دوست داشتند و اگر چيزى از دنيا براى خود جدا مى‏كردى ترا در امان مى‏گذاشتند.

اطمينان به دنيا

قسمتى از نامه‏اى است كه على (عليه السلام) پيش از خلافتش به سلمان فارسى نوشته است: هرگاه به دنيا بيشتر انس گرفتى از آن بيشتر بر حذر باش، زيرا دنياپرست اگر در دنيا به شادى اطمينان يابد، دنيا او را از آن شادى بسوى اندوه مى‏كشاند