خدا گذشته‏ها را مى‏بخشد - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

بدست او است و صاحبش را وارد بهشت مى‏كند. آرى اين دو حق و باطلند و هر كدام بستگانى دارند كسى كه بنا حق ادعا كرد هلاك گرديد و هر كه بهتان بست نااميد شد و كسى كه چهره خود را در برابر حق آشكار ساخت نابود گرديد(1). از نادانى مرد همين بس كه ارزش خود را نداند. در خانه‏هاى خود پنهان شويد و آشتى را ميان خود حكومت دهيد و توبه پشت سر شما است. هيچ سپاسگزارى جز پروردگار خود را سپاس نكند و هيچ سرزنشگرى جز خويشتن را ملامت ننمايد

خدا گذشته‏ها را مى‏بخشد

قسمتى از خطبه‏اى است كه امام (عليه السلام) پس از كشته شدن عثمان در آغاز خلافت خود ايراد كرده است: اى مردم، راستى دنيا اميد دارنده و اعتماد كننده بخود را فريب مى‏دهد و به كسى كه شيفته آن شده بخل نمى‏ورزد و به كسى كه بر آن پيروز شده غلبه خواهد يافت. بخدا قسم هرگز نعمتى از ملتى كه در طراوت زندگى بوده‏اند سلب نشده مگر بخاطر گناهانى كه مرتكب شده‏اند، زيرا خداوند به بندگانش ستم نمى‏كند. و اگر مردم هنگامى كه سختى‏ها

(1). يعنى كسى كه حق را با دشمنى ابراز كند و صريحا با آن عداوت نمايد.