مردم در حقوق با يكديگر برابرند - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

فرمان نمى‏دهم و نزديك آن نمى‏شوم. اگر مال مال من بود آن را بطور مساوى ميان مسلمانان تقسيم مى‏كردم، پس چگونه است و حال آنكه مال مال خدا است آگاه باشيد بخشيدن مال در غير مورد حق، زياده‏روى و اتلاف است.

مردم در حقوق با يكديگر برابرند

سخنى است كه امام (عليه السلام) با طلحه و زبير پس از بيعت آنان بخلافت، در حالى كه آن حضرت را بر مشورت نكردن و كمك نگرفتن از آنان در كارها، نكوهش مى‏كردند، ايراد فرموده است: راستى شما براى چيز اندك خشم نموديد و فراوان را به تأخير انداختيد. بگوئيد ببينم شما در چه چيزى حق داشته‏ايد كه من شما را از آن بازداشته‏ام يا كدام بهره‏اى را بخود اختصاص داده و شما را از آن محروم ساخته‏ام يا از كدام حقى كه مسلمانى نزد من آورده ناتوان مانده‏ام يا نسبت به آن نادان بوده يا در باره آن اشتباه كرده‏ام بخدا قسم من هرگز خواهان خلافت و در جستجوى حكومت نبوده‏ام. اين شما بوديد كه مرا به آن دعوت نموديد. هنگامى كه خلافت به من رسيد به كتاب خدا نظر نمودم و لذا در اين زمينه به رأى شما و رأى ديگران نيازمند نشدم، و حكمى پيش نيامد كه نسبت به آن نادان باشم‏