كسانى كه با من جنگيدند - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بخشی از زیبایی های نهج البلاغه - نسخه متنی

جورج جرداق؛ مترجم: محمدرضا انصاری محلاتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آنها بيرون آمدند و همسر پيامبر خدا را بسوى بصره مى‏كشيدند: زنان خود را در خانه‏ها نگاه داشته بودند و نگاهداشته‏ى پيامبر خدا را در برابر خود و ديگران در ميان لشكر نمايان ساختند. لشكرى كه از آنان مردى نبود مگر آنكه اطاعت مرا به گردن گرفته و بدون اكراه، از روى ميل با من بيعت كرده بودند. آنان به فرماندار من در بصره و خزانه‏داران بيت المال مسلمين و مردم بصره وارد شده و گروهى را از روى نيرنگ كشته و عده‏اى را آن قدر زدند كه مردند بخدا قسم اگر دست نمى‏يافتند به مسلمانان مگر به يك نفر كه او را عمدا بدون آنكه مرتكب گناهى شده باشد بكشند همانا كشتن همه‏ى آن لشكر بر من حلال بود

كسانى كه با من جنگيدند

على (عليه السلام) در باره‏ى خصوصيات جنگ جمل سخن مى‏گويد: من در جنگ جمل دچار شجاع‏ترين و ثروتمندترين و بخشنده‏ترين مردم گرديدم. با افرادى روبرو شدم كه در ميان مردم از همه بيشتر فرمانبردار داشتند و از نظر جمعيت و نيرنگ بازى كامل‏ترين مردم بودند: دچار زبير گرديدم كه هرگز روى گردان نبود. گرفتار يعلى بن منيه شدم كه اموال را بر شتران فراوانى حمل مى‏كرد و به هر نفرى يك اسب و سى دينار مى‏داد تا با من بجنگد. دچار عايشه شدم كه هرگز چيزى را با دست اشاره نكرد مگر آنكه مردم از او پيروى‏

/ 309