اگر هفت اقليم را به من بدهند... - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بخشی از زیبایی های نهج البلاغه - نسخه متنی

جورج جرداق؛ مترجم: محمدرضا انصاری محلاتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پست‏ترى(1).

عاصم گفت: يا امير المؤمنين، اين تو هستى كه لباست خشن و خوراكت سخت است امام (عليه السلام) فرمود: واى بر تو، من مانند تو نيستم. خداوند بر پيشوايان دادگر لازم دانسته كه خود را با مردم ناتوان تطبيق دهند تا فقير را رنج فقر نگران نسازد.

اگر هفت اقليم را به من بدهند...

هنگامى كه عقيل برادر على (عليه السلام) تهى دست گرديد و از آن حضرت درخواست بخشش نمود، على (عليه السلام) در زمينه‏ى نگهدارى اموال عموم، در ضمن سخن زيبائى، خود را چنين توصيف كرد: بخدا قسم اگر شب را به بيدارى روى خار سعدان سپرى كنم و مرا در غلها بسته و به زمين بكشند نزد من بهتر است از اين كه خدا و پيامبرش را روز قيامت ملاقات كنم در حالى كه به بعضى از بندگان ستم نموده و چيزى از مال دنيا را غصب كرده باشم.

(1). اين سخن مى‏رساند كه خوبيهاى دنيا مادامى كه از آنها سوء استفاده نشود طبعا انسان را از خدا دور نمى‏كند.

/ 309