بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

تا حق خدا را در اموالتان از شما بگيرم، آيا خدا در اموال شما حقى دارد كه آن را به ولى او بپردازيد پس اگر كسى گفت: نه به او مراجعه مكن، و اگر كسى گفت: آرى بدون آنكه او را بترسانى و بيم دهى يا بر او سخت بگيرى يا او را به زحمت بياندازى، همراهش برو و آنچه طلا و نقره به تو مى‏دهد بگير، و اگر گاو و گوسفند يا شتر داشته باشد بى‏اجازه او نزد آنها مرو، پس اگر نزد چارپايان آمدى، مانند كسى كه بر صاحب آن تسلط دارد و سخت گيرى مى‏كند بر آنها وارد مشو، و هرگز چارپائى را رم مده و مترسان و در مورد آن با صاحبش بدرفتارى مكن، و مال را به دو قسمت تقسيم كن و او را مخير گردان: پس اگر اختيار نمود، متعرض چيزى كه انتخاب كرده مشو، و همچنين پيوسته قسمت نما تا مقدارى كه حق خدا در مال او است باقى بماند، پس حق خدا را از او بگير، پس اگر از تو تقاضاى فسخ تقسيم نمود تو فسخ كن(1) و دو قسمت را درهم مخلوط نما و آنچه را نخست بجا آورده بودى دوباره بجاى آور، تا حق خدا را در مال او بستانى.

(1). يعنى اگر پيش خود گمان كرد كه انتخاب مزبور خوب نيست و آنچه را از او به عنوان ذكات گرفته‏اى بهتر است از آنچه در دستش باقى مانده و از تو درخواست كرد از اين تقسيم صرفنظر كنى، تو نيز صرفنظر كن و مال او بهم مخلوط نما و دوباره تقسيم كن.