حكمران خائن - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

حكمران خائن

پس از آنكه منذر بن جارود عبدى در بعضى از كارهائى كه حضرت او را بر آن گماشته بود خيانت كرد، امام (عليه السلام) به او چنين نوشت: اگر آنچه از تو به من خبر رسيده راست باشد، شتر بستگان تو و بند كفشت از تو بهتر است، و كسى كه صفت تو را داشته باشد شايسته نيست بوسيله او رخنه‏اى مسدود شود يا كارى انجام گيرد، يا مقام او را بالا ببرند يا در امانتى شريكش كنند، يا براى جلوگيرى از خيانت امينش بدانند. پس هنگامى كه اين نامه‏ام بتو مى‏رسد، بخواست خدا نزد من بيا(1)

اخلاق پاك

قسمتى از نامه‏اى است كه حضرت به حارث همدانى نوشته است: از هر كارى كه پنهانى انجام مى‏گيرد و آشكارا شرم آور است بپرهيز، و از هر عملى كه اگر از كننده آن بپرسند، آن را انكار مى‏كند يا از آن‏

(1). سيد رضى مى‏گويد: منذر بن جارود همان است كه امير المؤمنين در باره‏ى او فرمود: او بدو جانب خود بسيار نظر مى‏كند و در دو بر خويش مى‏خرامد