قاضى نادان - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

را كه از منكر جلوگيرى مى‏كنند و خود مرتكب آن مى‏شوند

قاضى نادان

قسمتى از سخنان امام (عليه السلام) در توصيف كسى كه شايسته منصب قضاوت نيست و ميان مردم قضاوت مى‏كند: هنگامى كه از آب گنديده سيراب گرديد(1) و از مطالب بيهوده پر شد.

ميان مردم به قضاوت نشست و بيان اشتباه ديگران را بعهده گرفت.

اگر يكى از مسائل مبهم به او عرضه شود، در پاسخ آن از رأى خود سخنان كهنه و بى‏معنى، آماده مى‏كند و به آن معتقد مى‏شود. پس او در اشتباه كارى مانند عنكبوت و تار آن است، نمى‏داند آيا درست قضاوت كرده يا به خطا رفته است، اگر درست قضاوت كرده باشد مى‏ترسد مبادا خطا نموده باشد، و اگر خطا كرده باشد آرزو دارد درست حكم نموده باشد(1).

(1). امام (عليه السلام) مجهولات قاضى را كه به گمان خودش معلومات است به آب گنديده تشبيه كرده است.