خوددارى
قسمتى از خطبهاى است كه امام (عليه السلام) آن را براى مردم ايراد كرده است: بندگان خدا، پيش از آنكه سنجيده شويد خود را بسنجيد و پيش از آنكه مورد حساب قرار گيريد به حساب خويش رسيدگى كنيد و پيش از تنگ شدن گلو نفس بكشيد و پيش از آنكه به سختى شما را ببرند تسليم گرديد(3) و بدانيد كسى كه خود را كمك نكند تا از جانب خود(1). يعنى هر چه بنظر آنان خوب آمد آن را نيكو مىشمارند و هر چه را زشت پندارند آن را قبيح مىدانند بدون آنكه به دليل آشكار يا قانون واضحى مراجعه كنند.(2). يعنى هر يك از آنان با وجود جهل و نقصى كه در آنها است به آراء خود مطمئن شده و آن را دستگيره محكمى تلقى مىكنند.(3). يعنى آنچه را با مدارات از شما خواستهاند اطاعت كنيد پيش از آنكه شما را به سختى سوى آن سوق دهند.