با هر بادى مى‏روند - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

و مردانى چند باقى مانده‏اند كه ياد روز رستاخيز چشمهاى آنان را پوشانده و ترس از محشر، اشكهايشان را جارى ساخته است. پس بعضى از آنان رانده، و فرارى، و برخى ترسناك و شكست خورده، و جمعى خاموش و دهان بسته هستند، و بعضى از روى اخلاص دعوت مى‏كنند، و گروهى اندوهگين و رنجورند. تقيه آنان را گمنام كرده و ذلت آنان را فرا گرفته است، و مردم را بقدرى پند داده‏اند كه خسته شده‏اند، و تا آنجا شكست خورده‏اند كه ذليل گشته‏اند، و به قدرى از آنان كشته شده كه كم شده‏اند. بنا بر اين از گذشتگان خود پند بگيريد، پيش از آنكه آيندگان از شما پند بگيرند، و دنياى نكوهيده را رها كنيد، زيرا دنيا به كسى كه بيش از شما دلباخته آن بوده، وفا نكرده است

با هر بادى مى‏روند

على (عليه السلام) مردم زمانش را چنين توصيف مى‏كند: مگسان كوچك و ناتوانى كه از هر آوازى پيروى مى‏كنند و با هر بادى مى‏روند. از پرتو دانش روشنى نگرفته و به پايه استوارى پناه نبرده‏اند