آنچه نمى‏دانيد مگوئيد - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

داده‏اند و قرآن را پيراهن، و دعا را روپوش خود گرفته‏اند. پس به روش مسيح، دنيا را از خود جدا ساخته‏اند داود (عليه السلام) در مثل چنين ساعتى از شب برخاست و گفت: اين ساعتى است كه هر بنده‏اى در آن دعا كند دعايش مستجاب مى‏شود مگر آنكه باجگير يا جاسوس باشد.

آنچه نمى‏دانيد مگوئيد

قسمتى از خطبه‏اى است كه امام (عليه السلام) در توصيف خيرانديشان ايراد كرده است: اى بندگان خدا، محبوب‏ترين بندگان نزد خدا، بنده‏اى است كه عدالت را ملازم خود قرار داده است. پس نخستين مرحله عدالتش اين است كه تمايلات نفسانى را از خود دور ساخته است. حق را توصيف مى‏كند و بر طبق آن رفتار مى‏نمايد. براى كار نيك پايانى باقى نمى‏گذارد مگر آنكه آهنگ آن مى‏كند و گمان خوبى در چيزى نمى‏برد مگر آنكه آن را قصد مى‏كند.

اى مردم، آنچه نمى‏دانيد مگوئيد، زيرا غالبا حق در چيزى است كه آن را نمى‏شناسيد و كسى را كه حجت و دليلى بر او نداريد معذور داريد