آفرينش مورچه - بخشی از زیبایی های نهج البلاغه نسخه متنی

رنگها برترى يافته است، در حقيقت مانند شكوفه‏هاى پراكنده‏اى است كه باران‏هاى بهار و آفتابهاى سوزان، آن را تربيت نكرده است.

گاهى از پرهاى خود بيرون آمده و از لباس برهنه مى‏گردد، پس پى‏درپى، پرش ريخته و باز، يكى پس از ديگرى مى‏رويد، و پرهايش مانند برگهاى شاخه‏ها مى‏ريزد، آن گاه پشت سرهم مى‏رويد تا بصورت پيش از ريختن باز مى‏گردد: با رنگهاى پيش هيچگونه تفاوتى ندارد و هيچ رنگى در غير جاى خود قرار نمى‏گيرد.

اگر با دقت، به موئى از موهاى پرش نگاه كنى، سرخ گلى رنگ و گاهى سبز زبرجدى و زمانى زرد طلائى رنگ بتو مى‏نماياند. آيا زيركيهاى ژرف و عميق چگونه مى‏تواند آفرينش اين جيوان را دريابد آيا درك خردها چگونه به آن مى‏رسد و آيا سخنان وصف كنندگان چگونه آن را به نظم مى‏آورد در حالى كه كوچكترين اجزايش، انديشه‏ها را از درك آن و زبانها را از وصفش عاجز نموده است

آفرينش مورچه

امام (عليه السلام) در اين خطبه از آفرينش مورچه سخن مى‏گويد: به مورچه نگاه كنيد، با كوچكى جثه و نازكى اندامش كه به گوشه چشم ديده نمى‏شود و به انديشه دقيق درك نمى‏گردد، چگونه در مسير