تاسيس بيت القصص - سیاست نامه امام علی(علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

سیاست نامه امام علی(علیه السلام) - نسخه متنی

محمد محمدی ری شهری، سید محمدکاظم طباطبایی، سید محمود طباطبایی نژاد، محمدعلی مهدوی راد؛ ترجمه: مهدی مهریزی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تاسيس بيت القصص

355- صبح الأعشى: أوّل من اتّخذ بيتاً تُرمى فيه قِصَص أهل الظلامات أميرالمؤمنين عليّ بن أبي طالب رضى الله عنه [ صبح الأعشى 414:1. ]

356- الأوائل عن محمّد بن سيرين: اتّخذ عليّ بيتاً يُلقي الناس فيه القِصَص، حتى كتبوا شتمه فألقوه فيه، فتركه [ الأوائل لأبي هلال: 142. ]

357- شرح نهج البلاغة: كان لأميرالمؤمنين عليه السلام بيت سمّاه: بيت القِصَص، يُلقي الناس فيه رِقاعهم [ شرح نهج البلاغة 87:17. ]

358- الإمام عليّ عليه السلام- لأصحابه-: من كانت له إليّ منكم حاجة، فليرفعها في كتاب؛ لأصون وجوهكم عن المسألة. [ العقد الفريد 203:1. ]

بنياد كردن صندوق شكايات

355. صبح الأعشى: نخستين كسى كه مكانى را بنياد كرد كه در آن، شكوه از ستمگران افكنده مى شد، امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام بود.

356. الأوائل- به نقل از محمد بن سيرين-: على عليه السلام، خانه اى بنياد كرد كه مردم، نوشته هايشان را در آن مى افكندند، تا آن كه برايش دشنام نوشتند و در آن افكندند. آن گاه، آن را كنار گذارد.

357. شرح نهج البلاغة: براى امير مؤمنان، خانه اى بود. آن را بيت القصص "صندوق گزارش ها و شكايات" ناميد و مردم، نامه هاى خود را در آن مى افكندند.

358. امام على عليه السلام- به يارانش-: هركس از شما از من خواسته اى دارد، آن را در كاغذى بنگارد تا چهره هاتان را از خواستن، مصون دارم.

المراقبة لدفع مظالم الجنود

359- الإمام عليّ عليه السلام: من عبد اللَّه عليّ أميرالمؤمنين إلى من مرّ به الجيشُ من جباة الخراج وعمّال البلاد:

أمّا بعد، فإنّي قد سيّرت جنوداً هي مارّة بكم إن شاء اللَّه، وقد أوصيتهم بما يجب للَّه عليهم من كفّ الأذى، وصرف الشَّذى، وأنا أبرأ إليكم وإلى ذمّتكم من مَعَرَّة الجيش، إلّا من جَوْعة المضطرّ، لا يجد عنها مذهباً إلى شِبَعه، فَنَكِّلوا من تناول منهم شيئاً ظلماً عن ظلمهم، وكفّوا أيدي سفهائكم عن مضارّتهم، والتعرّض لهم فيما استثنيناه منهم، وأنا بين أظهر الجيش، فارفعوا إليَّ مظالمكم، وما عراكم ممّا يغلبكم من أمرهم، وما لا تطيقون دفعه إلّا باللَّه وبي، فأنا اُغيّره بمعونة اللَّه إن شاء اللَّه. [ نهج البلاغة: الكتاب 60، بحارالأنوار 691:486:33. ]

بازرسى براى برچيدن ستم لشكريان

359. امام على عليه السلام: از بنده ى خدا على امير مؤمنان، به هركس كه ارتش بر او گذرد، از گردآورندگان خراج و كارگزاران شهرها:

پس از حمد و سپاس خداوند؛ به درستى كه لشكرى روانه ساختم كه به خواست خدا،از كنار شما عبور مى كنند و به آنان سفارش كردم بدانچه از سوى خداوند بر آنان واجب است، از خوددارى كردن از آزار و كنار نهادن اذيّت و بدى؛ و من نزد شما و پيمان شما، از آزار سپاهيان بيزارى جويم، مگر آن كه گرسنگى، سربازى را ناچار گرداند و راهى براى سير كردن خود، جز آن نيابد. پس كسى را كه دست ستم گشايد، از ستمگرى باز داريد و دست بى خردان خود را از زيان رساندن به لشكريان و متعرّض آنان شدن در آنچه استثنا كردم، باز داريد. من در ميان سپاه جاى دارم. پس شكايت هايشان را به من رسانيد، و آنچه به شما رسد به سبب غلبه ى آنان و توان برطرف كردن آن را نداريد، جز به وسيله ى خدا و من، به يارى خدا آن را تغيير دهم. ان شاء اللَّه!

/ 170