الا اى دلرباى خوش بيا كامد بهارى خوش سزد گر ما به ديدارت بياراييم مجلس را همى بوييم هر ساعت همى نوشيم هر لحظه گهى از دست تو گيريم چون آتش مى صافى كنون در انتظار گل سرايد هر شبى بلبلشود صحرا همه گلشن شود گيتى همه روشن شود صحرا همه گلشن شود گيتى همه روشن
شراب تلخ ما را ده كه هست اين روزگارى خوش چو شد آراسته گيتى به بوى نوبهارى خوش گل اندر بوستانى نو مل اندر مرغزارى خوش گهى در وصف تو خوانيم شعر آبدارى خوش غزلهاى لطيف خوش به نغمه هاى زارى خوشچو خرم مجلس عالى و باد مشكبارى خوش چو خرم مجلس عالى و باد مشكبارى خوش