از آن مى خوردن عشقست دايم كار من هر شب بتم را عيش و قلاشيست بى من كار هر روزى من آن رهبان خود نامم من آن قلاش خود كامم برهنه پا و سر زانم كه دايم در خراباتم همه شب مست و مخمورم به عشق آن بت كافر مرا گويد به عشق اندر چرا چندين همى نالىدو صد زنار دارم بر ميان بسته به روم اندر دو صد زنار دارم بر ميان بسته به روم اندر
كه بى من در خراباتست دايم يار من هر شب خروش و ناله و زاريست بى او كار من هر شب كه دستورى بود ابليس را كردار من هر شب همى باشد گرو هم كفش و هم من هر شب مغان دايم برند آتش ز بيت النار من هر شب نگار من چو بيند چشم گوهر بار من هر شبهمى بافند رهبانان مگر زنار من هر شب همى بافند رهبانان مگر زنار من هر شب