روزى كه رخ خوب تو در پيش ندارم چندين چه كنى جور و جفا با من مسكين در مجمره ى عشق و غمت سوخته گشتم تا سلسله ى عشق تو بربست مرا دست زان غمزه ى غماز غم افزاى تو بر من
زان غمزه ى غماز غم افزاى تو بر من
آن روز دل خلق و سر خويش ندارم چون طاقت هجرت من درويش ندارم زين بيش سر گفت و كمابيش ندارم جز سلسله بر دست دل ريش ندارم اسلام شد و قبله شد و كيش ندارم
اسلام شد و قبله شد و كيش ندارم