آن جام لبالب كن و بردار مرا ده هركس كه نيايد به خرابات و كند كبر مسجد به تو بخشيدم ميخانه مرا بخش اى آنكه سر رندى و قلاشى دارى اى زاهد ابدال چو كردار برد مى
اى زاهد ابدال چو كردار برد مى
اندك تو خودراى ساقى و بسيار مرا ده او را بر خود بار مده بار مرا ده تسبيح ترا دادم و زنار مرا ده پس مرد منى دست دگر بار مرا ده سردى مكن آن باده ى كردار مرا ده
سردى مكن آن باده ى كردار مرا ده