خطبه 169-هنگام حركت به بصره - ترجمه نهج البلاغه نسخه متني

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متني

محمد دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

 



خطبه 169-هنگام حركت به بصره


 


ضرورت اطاعت از رهبرى همانا خداوند پيامبرى راهنما را با كتابى گويا، و دستورى استوار برانگيخت، هلاك نشود جز كسى كه تبهكار است و بدانيد كه بدعتها به رنگ حق درآمده و هلاك كننده اند، مگر خداوند ما را از آنها حفظ فرمايد، و همانا حكومت الهى حافظ امور شماست، بنابراين زمام امور خود را بى آنكه نفاق ورزيد يا كراهتى داشته باشيد به دست امام خود سپاريد. بخدا سوگند! اگر در پيروى از حكومت و امام، اخلاص نداشته باشيد، خدا دولت اسلام را از شما خواهد گرفت كه هرگز به شما باز نخواهد گردانيد و در دست ديگران قرار خواهد داد.


 


افشا توطئه ناكثين همانا ناكثين عهدشكن به جهت نارضايتى از حكومت من به يكديگر پيوستند، و من تا آنجا كه براى جامعه احساس خطر نكنم صبر خواهم كرد، زيرا آنان اگر براى اجراى مقاصدشان فرصت پيدا كنند، نظام جامعه اسلامى متزلزل مى شود، آنها از روى حسادت بر كسى كه خداوند حكومت را به او بخشيده است به طلب دنيا برخاسته اند. مى خواهند كار را به گذشته باز گردانند. حقى كه شما به گردن ما داريد، عمل كردن به كتاب خدا (قرآن) و سنت پيامبر (ص) و قيام به حق و برپا داشتن سنت اوست.


خطبه 170-چون به بصره نزديك شد


 


(در آستانه جنگ بصره، گروهى از اعراب، شخصى را جهت آگاهى از حقيقت و دانستن علل مبارزه امام (ع) با ناكثين به نمايندگى نزد حضرت على (ع) فرستادند، امام به گونه اى با آن شخص صحبت فرمود كه حقيقت را دريافت، آنگاه به او فرمود، بيعت كن، كليب جرمى گفت، من نماينده گروهى هستم و قبل از مراجعه به آنان به هيچ كارى اقدام نمى كنم امام فرمود) روش هدايت كردن اگر آنها تو را مى فرستادند كه محل ريزش باران را بيابى، سپس به سوى آنان باز مى گشتى و از گياه و سبزه و آب خبر مى دادى، اگر مخالفت مى كردند و به سرزمينهاى خشك و بى آب روى مى آوردند تو چه مى كردى؟ (گفت: آنها را رها مى كردم و به سوى آب و گياه مى رفتم، امام فرمود) پس دستت را براى بيعت كردن بگشاى. (مرد گفت: سوگند بخدا به هنگام روشن شدن حق توانايى مخالفت نداشتم و با امام (ع) بيعت كردم)

/ 384