لطفا منتظر باشید ...
خطبه 183-آفريدگار توانا
خداشناسى ستايش خداوندى را سزاست كه شناخته شد بى آنكه ديده شود، و آفريد بى آنكه دچار رنج و زحمتى گردد، با قدرت خود پديده ها را آفريد، و با عزت خود گردنكشان را بنده خويش ساخت، و با بخشش خود بر همه بزرگان برترى يافت، او خدايى است كه دنيارا مسكن مخلوقات برگزيد، و پيامبران خود را به هدايت جن و انس فرستاد، تا دنيا را آنگونه كه هست بشناسانند، و از زيانهاى دنيا برحذر دارند، و با مطرح كردن مثلها، عيوب دنياپرستى را نشان دهند، و آنچه را كه مايه عبرت است تذكر دهند، از تندرستيها و بيماريها، از حلال و حرام، و آنچه را كه خداوند براى بندگان اطاعت كننده و نافرمان، از بهشت و جهنم آماده كرده، كه وسيله كرامت يا سقوط و پستى است بازگو نمايند. خدا را ستايش مى كنم چنانكه خود از بندگان خواسته است، و براى هر چيزى اندازه اى قرار داده و براى هر اندازه اى مدتى معين كرده، و هر مدتى را حسابى مقرر داشته است.
ويژگيهاى قرآن قرآن فرماندهى بازدارنده، و ساكتى گويا، و حجت خدا بر مخلوقات است، خداوند پيمان عمل كردن به قرآن را از بندگان گرفته، و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است، نورانيت قرآن را تمام، و دين خود را به وسيله آن كامل فرمود، و پيامبرش را هنگامى از جهان برد كه از تبليغ احكام قرآن فراغت كامل فرمود، و پيامبرش را هنگامى از جهان برد كه از تبليغ احكام قرآن فراغت يافته بود، پس خدا را آنگونه بزرگ بشماريد كه خود بيان داشته است. خداوند چيزى از دينش را پنهان نكرده، و آنچه مورد رضايت يا خشم او بود وانگذاشته، جز آنكه نشانه اى آشكار، و آيتى استوار براى آن قرار داده است، كه به سوى آن دعوت يا پرهيز داده شوند، پس خشنودى و خشم خدا در گذشته و حال يكسان است.
