خطبه 235-غسل و كفن كردن رسول خدا

 (به هنگام غسل دادن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود)
در سوگ پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا! با مرگ تو رشته اى پاره شد كه در مرگ ديگران اينگونه قطع نشد، با مرگ تو رشته پيامبرى، و فرود آمدن پيام و اخبار آسمانى گسست. مصيبت تو، ديگر مصيبت ديدگان را به شكيبايى واداشت، و همه را در مصيبت تو يكسان عزادار كرد. اگر به شكيبايى امر نمى كردى، و از بى تابى نهى نمى فرمودى، آنقدر اشك مى ريختم تا اشك هايم تمام شود، و اين درد جانكاه هميشه در من مى ماند، و اندوهم جاودانه مى شد، كه همه اينها در مصيب تو ناچيز است! چه بايد كرد كه زندگى را دوباره نمى توان بازگرداند، و مرگ را نمى شود مانع شد، پدر و مادرم فداى تو! ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن، و در خاطر خود نگهدار!

 ترجمه خطبه 236-در حوادث بعد از هجرت

 (از هجرت و پيوستن به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم سخن مى گويد)

ياد مشكلات هجرت
خود را در راهى قرار دادم كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم رفته بود، و همه جا از او پرسيدم تا به سرزمين «عرج» رسيدم  «1».
 «اين جملات در يك سخن طولانى آمده است، جمله  «فأطأ ذكره» (در همه جا از او مى پرسيدم.) يكى از سخنانى است كه در اوج فصاحت قرار دارد، يعنى خبر حركت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از ابتداء حركت تا پايان به من مى رسيد، كه امام اين معنا را با كناية آورده است)
______________________________
 (1) عرج: يكى از منزلگاه هاى بين مكّه و مدينه است، وقتى امام عليه السّلام زنان و فرزندان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را با پاى پياده از مكّه تا محلّه قبا در مدينه رساند پاهاى آن حضرت ورم كرد، و خونين شد. پيامبر در منزل «كلثوم بن هدم» بودند، وقتى نگاهش به پاهاى امام على عليه السّلام افتاد اشك در چشمان آن حضرت حلقه زد.