حکمت 274 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متني

حکمت 274

و درود خدا بر او فرمود: ميان شما و پندپذيرى، پرده اى از غرور و خودخواهى وجود دارد.

حکمت 275

و درود خدا بر او فرمود: نادان شما پرتلاش، و آگاهان شما تن پرور و كوتاهى ورزند.

حکمت 276

و درود خدا بر او فرمود: دانش راه عذرتراشى را بر بهانه جويان بسته است.

حکمت 277

و درود خدا بر او فرمود: آنان كه وقتشان پايان يافت خواستار مهلت، و آنان كه مهلت دارند كوتاهى مى ورزند.

حکمت 278

و درود خدا بر او فرمود: مردم چيزى را نگفتند خوش باد، جز آنكه روزگار، روز بدى را براى او تدارك ديد.