و درود خدا بر او فرمود: (وقتى يكى از كارگزاران امام خانه شكوهمند ساخت به او فرمود) سكه هاى طلا و نقره سر برآورده خود را آشكار ساختند، همانا ساختمان بى نيازى تو را مى رساند.
حکمت 348
و درود خدا بر او فرمود: (از امام پرسيدند اگر در خانه مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد.
حکمت 349
و درود خدا بر او فرمود: (مردى را در مرگ يكى از خويشاندانش تسليت گفت) مردن از شما آغازنشده، و به شما نيز پايان نخواهد يافت، اين دوست شما به سفر مى رفت، اكنون پنداريد كه به يكى از سفرها رفته، اگر او بازنگردد شما به سوى او خواهيد رفت.
حکمت 350
و درود خدا بر او فرمود: اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر، ترسان بنگرد، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينه گرفتار شدن خويش نداند، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداش اميدبخش را از دست خواهد داد.
حکمت 351
و درود خدا بر او فرمود: اى اسيران آرزوها، بس كنيد! زيرا صاحبان مقامات دنيا را تنها دندان حوادث روزگار به هراس افكند، اى مردم كار تربيت خود را خود بر عهده گيريد، و نفس را از عادتهايى كه به آن حرص دارد باز گردانيد.