غيرت در روايات اسلامى
در روايات اسلامى اهميت بسيار زيادى به مسأله غيرت به عنوان يك فضيلت داده شده و حتى از خداوند به عنوان غيور (كسى كه بسيار غيرت دارد) ياد شده است از جمله:1ـ امام صادق (عليه السلام) مىفرمايد: «اِنَّ اللّهَ غَيُورٌ يُحِبُّ كُلَ غَيُور وَلِغيرَتِهِ حَرَّمَ الْفَواحِشَ ظاهِرَها وَ باطِنَها; خداوند غيور است و هر غيورى را دوست دارد و به خاطر غيرتش تمام كارهاى زشت را اعم از آشكار و پنهان تحريم فرموده است». (1)2ـ در حديث ديگرى از همان بزرگوار مىخوانيم: «اِذا لَمْ يَغُرِ الرَّجُلُ فَهُوَ مَنْكُوسُ الْقَلْبِ; اگر انسانى غيرت نداشته باشد قلب و فكرش وارونه است». (2)به گفته علاّمه مجلسى منظور از قلب وارونه در اينجا اين است كه همانند ظرف وارونه است كه چيزى در آن جاى نمى گيرد، قلب افراد فاقد غيرت نيز تهى از صفات و اخلاق برجسته انسانى است. (3)اين تعبير نشان مىدهد كه صفت غيرت رابطه نزديكى با ساير اوصاف برجسته انسانى دارد.3ـ در حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم كه فرمود: «كانَ اِبْراهيمُ اَبى غَيُوراً وَ اَنَا اَغْيَرُ مِنْهُ وَ اَرْغَمَ اللّهُ اَنْفَ مَن لايُغارُ مِنَ الْمُؤمِنينَ; پدرم ابراهيم مرد غيورى1. فروع كافى، جلد 5، صفحه 535، باب الغيره، حديث 1.2. همان، صفحه 536، حديث 2.3. مرآت العقول، ذيل حديث مورد بحث.