لطفا منتظر باشید ...
اجتماع گرايى و انزواطلبى در روايات اسلامى
يك نگاه اجمالى به تعليمات اسلام در زمينه هاى مختلف به خوبى نشان مىدهد كه همه جا اسلام طرفدار جماعت و اجتماع است، و حتّى عبادات اسلامى كه رابطه ميان خلق و خالق است و به صورت دسته جمعى انجام مىشود.اذان و اقامه دعوت عام به سوى نماز و فلاح و رستگارى است (حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ، حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ) ضميرها در سوره حمد، همه به صورت جمعى است، و در شكل متكلم مع الغير، و در پايان نماز سلامى است عام بر همه مؤمنان و نمازگزاران.نماز جماعت و از آن فراتر نماز جمعه و از همه فراتر حج، عباداتى مىباشند كه به طور كامل جنبه اجتماعى دارند.در روايات اسلامى تأكيد فراوان بر لزوم جماعت و همراهى و همگامى با آن شده است از جمله:1ـ در حديثى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم كه فرمود: «اَيُّها النّاسُ عَلَيْكُمْ بِالْجَماعَةِ وَ اِيّاكُمْ وَ الْفُرْقَةَ; اى مردم! بر شما است كه از جماعت جدا نشويد، و از جدايى و پراكندگى بپرهيزيد» (2)2ـ در حديث ديگرى از همان بزرگوار مىخوانيم: «اَلْجَماعَةُ رَحْمَةٌ، وَ الْفُرْقَةُ عَذابٌ; اجتماع رحمت است، و پراكندگى عذاب.» (3)3ـ در حديث ديگرى باز از همان حضرت آمده است: «يَدُاللّهِ عَلَى الْجَماعَةِ فَاِذَا اشْتَدَّ1. تفسير نمونه، جلد 23، صفحه 381 - 390.2. كنز العمال، جلد 1، حديث 1028، صفحه 206.3. ميزان الحكمة، جلد اوّل، حديث 2438، صفحه 406.
