2ـ پيامدهاى كفران - اخلاق در قرآن کریم جلد 3

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اخلاق در قرآن کریم - جلد 3

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كه نعمت ها را نابجا مصرف كنند، چشمى را كه خدا براى ديدن آثار عظمت او در عالم هستى و تشخيص راه از چاه و مشاهده آيات الهى آفريده در طريق حرام به كار گيرد، و همچنين گوش و زبان و دست و پا يا مال و ثروت را.

گويى اين سخن بر گرفته از حديثى است كه از امام صادق (عليه السلام) نقل شده كه فرمود: «شُكْرُالنِّعْمَةِ اِجْتِنابُ الَْمحارِمِ; شكر نعمت آن است كه از گناهان پرهيز شود». (1)

و به اين ترتيب معنى سپاس و ناسپاسى هر دو روشن مىشود.

2ـ پيامدهاى كفران

ناسپاسى نعمت آثار سوء گسترده اى از نظر معنوى و مادى در زندگى انسان ها دارد، از يك سو سبب زوال نعمت ها مىشود، زيرا مىدانيم خداوند حكيم است، نه بى حساب و كتاب چيزى به كسى مىبخشد و نه بى جهت چيزى را از كسى مىگيرد، آنها كه ناسپاسى مىكنند با زبان حال مىگويند ما لايق اين نعمت نيستيم و حكمت خداوند ايجاب مىكند كه اين نعمت را از آنها بگيرد و آنها كه شكر نعمت را بجا مىآورند در واقع مىگويند ما لايق و شايسته ايم، نعمت را بر ما افزون كن، فى المثل اگر باغبان مشاهده كند كه در بخشى از باغ درختان به سرعت رشد و نمو مىكنند و برگ و بر مىآورند، به يقين از آنها پذيرايى بيشتر مىكنند، و اگر ببيند در بخش ديگر هر قدر هم از آنها پذيرايى مىكند نه طراوتى دارند و نه برگى، نه ميوه اى، نه گلى و نه سايه اى، اين كفران نعمت سبب مىشود كه باغبان آنها را مورد بى مهرى قرار دهد، چرا كه گفته اند:

بسوزند چوب درختان بى بر سزا خود همين است مر بى برى را

در حديثى از اميرمؤمنان على (عليه السلام) چنين آمده است: «مَنْ شَكَرَ النِّعَمَ بِجَنانِهِ اِسْتَحَقَّ الْمَزيدَ قَبْلَ اَنْ يَظْهَرَ عَلى لِسانِهِ; كسى كه قلباً شكر نعمت كند پيش از آن كه به زبان شكر گويد، لياقت خود را براى افزون شدن نعمت ثابت كرده است». (2)


1. اصول كافى، جلد 2، صفحه 95، حديث 10; نورالثقلين، جلد 2، صفحه 529.

2. مستدرك الوسائل، جلد 2، صفحه 399

/ 451