غيبت در روايات اسلامى
در منابع حديث و كتب اخلاق روايات زيادى در نكوهش غيبت وارد شده; مضمون اين روايات به قدرى شديد و تكان دهنده است كه درباره كمتر گناهى مىتوان اينگونه تعبيرات را يافت كه از ميان آنها ده روايت زير برگزيده شده است.در حديثى مىخوانيم كه روزى پيغمبر با صداى بسيار بلند خطبه خواند به گونه اى كه به گوش زنانى كه در خانه هايى كه نزديك بودند رسيد فرمود: «يا مَعْشَرَ مَنْ آمَنَ بِلِسانِهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِقَلْبِهِ لاتَغْتابُوا الْمُسْلِمينَ وَ لا تَتَبَّعُوا عَوراتَهُمْ فَاِنَّ مَنْ تَتَبَّعَ عَوْرَتَ اَخِيهِ يَتَتَبَّعُ اللّهَ عَوْرَتَهُ حَتّى يَفْضِحَهُ فى جَوْفِ بَيْتِهِ; اى گروهى كه به زبان ايمان آورده ايد و در قلبتان ايمان نيست، غيبت مسلمان نكنيد، و در صدد كشف عيوب آن ها نباشيد، چرا كه هر كس درصدد كشف عيوب برادر مسلمانش باشد خداوند در صدد كشف عيوب او خواهد بود تا آنجا كه در درون خانه اش رسوايش مىكند». (1)2ـ در حديث ديگرى از همان حضرت مىخوانيم كه روزى خطبه خواند و درباره اهميت گناه ربا سخنانى فرمود تا آنجا كه گناه يك درهم از ربا را بدتر از سىوشش زنا شمرد، سپس فرمود: «اِنَّ اَرْبَا الرِّبا عِرْضُ الرَّجُلِ الْمُسَلِمِ; بدترين ربا بردن آبروى مسلمان (از طريق غيبت و مانند آن) است». (2)اين تعبير (اهميت گناه غيبت نسبت به زنا) در روايات متعددى آمده و در بعضى1. جامع السعادات، جلد 2، صفحه 303.2. جامع السعادات، جلد 2، صفحه 303