ولو انهم رضوا ما اتاهم الله ورسوله وقالوا حسبنا الله سيوتينا الله من فضله ورسوله نا لى الله راغبون
ترجمه فارسي
(در حالى كه) اگر به آنچه خدا و پيامبرش به آنان داده راضى باشند، و بگويند: "خداوند براى ما كافى است! و بزودى خدا و رسولش، از فضل خود به ما مىبخشند; ما تنها رضاى او را مىطلبيم. " (براى آنها بهتر است)! (59)
ترجمه انگليسي / English Translation
If only they had been content with what God and His Apostle gave them, and had said, "Sufficient unto us is God! God and His Apostle will soon give us of His bounty: to God do we turn our hopes!" (that would have been the right course).
تفسير 1
(59)(ولو انهم رضوا ما اتيهم الله و رسوله و قالوا حسبنا الله سيؤتينا الله من فضله و رسوله انا الي الله راغبون ):(و چه مي شد كه آنها به عطاي خدا و پيامبر اورضايت مي دادند و مي گفتند، خدا ما را كافي است ، بزودي خداوند از فضل خويش وپيامبرش ، به ما عطا مي كند، بدرستي كه ما به خدا اميدواريم )،(لو) درمعناي آرزو است ، يعني چه مي شد كه ايشان آنچه را كه خداوند بدست رسولش برايشان فرستاده با رضايت خاطر مي گرفتند و مي گفتند: خداوند ما را در آنچه آرزو مي كنيم بس است و مافقط به فضل خدا و رسول اميدواريم و طمع داريم كه خدا از فضل و كرمش بدست رسول گرامي خود به ما بدهد و اينها دادن و(ايتاء)را هم به خدا نسبت داده اند و هم به رسولش ، اما كفايت فضل و رغبت را تنها به خدا اختصاص داده اند و لازمه توحيد هم همين است ، چون او مسبب الاسباب بوده و همه را از ساير اسباب بي نياز مي كند.
تفسير 2
و ا گر ا ينها ر ا ضي بو د ند ب آ نچه خد ا و ند ب آ نها تفضل فر مو ده و آ نچه ر سو ل ا لله صلي ا لله عليه و آ له و سلم ب آ نها عنا يت كر ده و مي گفتند كه ما ر ا خد ا و ند كا فيست و ما ر ا بس ا ست هر آ ينه بز و دي خد ا و ند بما بيشتر وز يا د تر تفضل ميفر ما يد و ر سو ل خد ا عنا يت مينما يد ميگفتند محققا ما بسوي خد ا و ند كما ل ر غبت ر ا د ا ر يم. و لو ا نهم ر ضو ا ما آ تيهم ا لله نظر با حا طه علميه بجميع حكم و مصا لح و بمقتضاي نظام جملي عا لم د ر د فتر ا لهي ثبت و نو شته شده هر چه كه با يد بهر فر دي از ا فر ا د بنده گان د ا ده شو د و هر چه كو شش كنند بجا ئي نمير سند از موت و حيوه, صحت و مرض, غناء و فقر , عزت وذ لت, نعمت و بلاء تما ما بجا و بمو قع ا ست و تغيير پذ ير نيست. مهند سي كه بگل نكهت و بگل جان د ا د بهر كه هر چه سز ا و ا ر حكمت ا ست آن د ا د با يد بنده د ر هر حا ل كما ل ر ضا يت ر ا د ا شته با شد و بخو ا هد هر چه خد ا بر ا و خو ا سته و همچنين و ر سو له ز ير ا بو ا سطه مقام عصمت و ا ينكه ا مري از آ نحضرت صا د ر نميشو د مگر بفر مان خد ا و ما ينطق عن ا لهوي ان هو ا لا و حي يو حي علمه شد يد ا لقوي نجم آ يه3 و4 و5, و مجر د نطق نيست لا يفعل عن ا لهوي با يد مسلمين كما ل ر ضا يت ر ا بتقسيم ا و د ا شته با شند. و قا لو ا حسبنا ا لله لا ر ا د لقضا ئه و لا معقب لحكمه لا ما نع لما ا عطيت و لا معطي لما منعت ا گر تفضلي فر ما يد ا حدي قد رت بر جلو گيري ند ا ر د و ا گر منعي نمو د كسي قد رت بر ا عطاء ند ا ر د و قا لو ا حسبنا ا لله و نعم ا لو كيل آ ل عمر ان آ يه167 نعم ا لمو لي و نعم ا لنصير . سيؤ تينا ا لله ا ميد و ا ر با شند كه خد ا و ند بيشتر و بهتر د ر د نيا و آ خرت ب آ نها عنا يت فر ما يد و د عاء كنند و شكر گذ ا ر با شند و قا ل ر بكم ا د عو ني ا ستجب لكم مؤ من آ يه62 لئن شكر تم لاز يد نكم ا بر ا هيم آ يه 7, ا لبته خد ا و ند من فضله ب آ نها عطاء ميفر ما يد و ر سو له آ نهم مر ا حمش بيشتر ميشو د ا نا ا لي ا لله ر ا غبون نكته-ذ كر جو اب شر ط نشده بو ا سطه و ضوح آن و ا ين يكي از نكات فصا حت و بلا غت ا ست.
لطفا منتظر باشید ...
