سوره‌ اسراء ; آيه 95 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ اسراء ; آيه 95

متن عربي

قل لو كان في الارض ملائكه يمشون مطمئنين لنزلنا عليهم من السما ملكا رسولا

ترجمه فارسي

بگو: "(حتى) اگر در روى زمين فرشتگانى (زندگى مى‏كردند، و) با آرامش گام برمى‏داشتند، ما فرشته‏اى را به عنوان رسول، بر آنها مى‏فرستاديم!" (چرا كه رهنماى هر گروهى بايد از جنس خودشان باشد). (95)

ترجمه انگليسي / English Translation

Say, "If there were settled, on earth, angels walking about in peace and quiet, We should certainly have sent them down from the heavens an angel for an apostle."

تفسير 1

(95) (قل لو كان في الارض ملائكه يمشون مطمئنين لنزلنا عليهم من السماءملكا رسولا): (بگو اگر فرشتگان هم در روي زمين ساكن بوده و به آرامي زندگي مي كردند، هر آينه فرشته اي از آسمان براي رسالت بسوي آنهامي فرستاديم ) خداوند در جواب آنها به پيامبر خود تعليم مي دهد كه بگويد: اگرفرشتگان هم به زندگي مادي و زميني ، حيات داشتند، برايشان ملكي را به عنوان رسول از آسمان مي فرستاديم ، چون عنايت الهي به هدايت اهل زمين تعلق گرفته است و اين امر جز بوسيله وحي الهي كه ملكي به عنوان رسول آن رابه انبياء نازل مي كند، محقق نمي شود. پس آيه شريفه دو نكته را تأكيد مي كند: 1) اينكه زندگي نوع بشر، زندگي مادي وزميني است ، 2) خداوند هدايت اهل زمين را بر خود واجب نموده و اين امر تنها از راه وحي آسماني و به وسيله يكي از فرشتگان عملي مي شود كه آن وحي را به شخص برگزيده الهي يعني نبي يا رسول مي رساند، و اين يك برهان كامل بر نبوت عامه است . به اين بيان كه عنايت الهي اقتضاء دارد، خداوند هر نوع از انواع مخلوقات را به سوي كمال و سعادت مطلوبش هدايت كند و انسان كه از جمله مخلوقات الهي است كمالش جز بصورت زندگي اجتماعي محقق نمي شود و در اجتماع چون تزاحم و تداخل مطرح مي گردد ناچار بايد قوانيني باشد تا اختلافات اجتناب ناپذير و قهري ميان افراد اجتماع رابرطرف كند، لكن عقل بشر به تنهايي نمي تواند عامل قانونگزاري باشد، زيرا عامل ايجاداختلافات همين عقل بشر است (كه مي خواهد همه منافع و خيرات را براي صاحبش جلب كند)، لذا انسان بايد به شعور وحي مجهز گردد تا در سايه آن به كمال مطلوب برسدو انساني كه داراي اين شعور است شخص نبي يا رسول مي باشد كه وحي را از طريق فرشته اي از جانب پروردگار دريافت مي كند. و مجموع اين آيه و آيه سابق افاده مي كند كه امري كه مانع از ايمان مردم به رسالت پيامبر است ، اين است كه مي پندارند رسالت بشر از ناحيه خدا محال است ، اما مقتضاي زندگي زميني از يك سو و عنايت الهي نسبت به هدايت بندگانش از سوي ديگر اقتضاءمي كند كه خداوند فرستاده اي از جنس فرشتگان را به سوي بعضي از افراد بشر (انبياء)گسيل بدارد و پيامهاي خود را به آنها ابلاغ كند و اين امر بقدري ضروري و لازم است كه حتي اگر فرضا ملائكه هم ساكن زمين مي شدند باز خداوند يك افرادي را به عنوان رسول از ميان آنها برمي گزيد و به وسيله فرشتگان آسماني به آنها وحي مي فرستاد.

تفسير 2

بفر ما ب آ نها كه ا گر بو د د رز مين ملا ئكه كه د ر جا معه ر فت و آ مد د ا شتند و مطمئن بو د ند هر آ ينه ناز ل ميكر د يم بر آ نها از آ سمان ملك كه ر سو ل با شد بر آ نها مفسر ين تفسير هاي با ر دي بر اي كلمه مطمئنين كر ده ا ند كه ما از نقل آ نها خو د د ا ري مي كنيم ر جوع كنيد بمجمع ا لبيان و فقط ا كتفاء ميكنيم ب آ نچه بنظر مي آ يد و ميتو ان از ظا هر آ يه ا ستفا ده نمو د و ا لله ا لعا لم. قل لو كان في ا لا رض ملا ئكت يمشون مطمئنين گفتيم ملا ئكه ا گر بنا شد بيا يند د رز مين و با ا هلز مين تماس بگير ند با يد بصو رت بشري متصو ر شو ند چنا نچه بر اي حضرت ا بر ا هيم ناز ل شد ند و بشا رت با سحق و يعقوب د ا د ند و سا ره عيا ل ا بر ا هيم آ نها ر ا مشا هده كر د و با ا و تكلم كر د ند و همچنين بر لو ط و ا ر د شد ند وزن لو ط آ نها ر ا مشا هده كر د و بقوم لو ط خبر د ا د و آ نها هم آ مد ند و مشا هده كر د ند و ا ر ا ده سو ئي د ر حق آ نها كر د ند لذ ا ميفر ما يد بگو ا گر چنين بو د كه ملا ئكه د رز مين بصو رت بشري د ر آ يند و با شما تماس بگير ند و با شما مشي كنند ر فت و آ مد كنند ا گر ا طمينان د ا شتند كه شما تصد يق آ نها ر ا مي كنيد و ر سا لت آ نها ر ا ميچذ ير يد و د ر مقام اذ يت و آز ا ر آ نها بر نميا ئيد ما هم لنز لنا عليهم من ا لسماء ملكا ر سو لا لكن چنين نيست شما نه تصد يق آ نها ر ا ميكنيد و نه ر سا لت آ نها ر ا مي پذ ير يد و د ر مقام اذ يت و آز ا ر آ نها بر مي آ ييد. چنا نچه با ا نبياء و ر سل ا لهي كر د يد و ميكنيدز ير ا ا گر حقيقتا و و ا قعا قصد شما پاك بو د و چون يقين پيد ا ميكر د يد و ميگر و يد يد و ا طا عت ميكر د يد و د ست از شرك و ا عما ل سيئه و ا خلاق رذ يله بر ميد ا شتيد بو جو د همين ا نبياء و ر سل با ا قا مه معجزه و د ليل و ا ضح ر و شن ا يمان مي آ و ر د يد و ا ين ا ند ازه اذ يت ب آ نها نمي كر د يد و لي شما چه ا ند ازه از آ نها ر ا كشتيد و چه ا ند ازه ب آ نها اذ يت ر و ا د ا شتيد و چه ا ند ازه آ نها ر ا تبعيد كر د يد با ملا ئكه هم همين نحو معا مله ميكر د يد مگر عقل شما شما ر ا از ا ين مز خر فات منع نمي كند مگر عقلاء شما ر ا پند نمي د ا د ند مگر ا ين همه علماء و د ا نشمند ان و صلحاء شما ر ا متذ كر نميكر د ند با آ نها چه كر د يد با ملا ئكه هم همين ر فتا ر ر ا مي كنيد.

/ 6486