آنها (بىاختيار) به زمين مىافتند و گريه مىكنند; و (تلاوت اين آيات، همواره) بر خشوعشان مىافزايد. (109)
ترجمه انگليسي / English Translation
They fall down on their faces in tears, and it increases their (earnest) humility.
تفسير 1
(109) (ويخرون للاذقان يبكون و يزيدهم خشوعا): (و گريه كنان بر چانه هابه زمين مي افتند و بر تواضعشان افزون مي شود)، مراد از (الذين اوتوا العلم من قبله ) همه كساني هستند كه قبل از نزول قرآن ، خدا و آيات او را مي شناختند اعم از يهود و نصاري يا غير ايشان هر كس كه استعداد و قابليت درك حق و آيات الهي را داشته باشد. به هر جهت خطاب به رسول خود مي فرمايد به اين افراد منكر بگو، چه به قرآن ايمان بياوريد و چه به آن نگرويد، براي خدا تفاوتي ندارد، به هر جهت كساني كه قابليت دريافت حق را دارند و آيات الهي را مي شناسند وقتي اين قرآن بر آنها تلاوت شود براي سجده با صورت به زمين مي افتند واگر از همه اجزاي صورت چانه را نام برده به جهت آنست كه چانه پايين ترين بخش صورت و نزديكترين قسمت آن به زمين است ،به هرحال آنها سجده كنان بر زمين مي افتند و خداوند را از هر نقصي تنزيه مي كنند ومي گويند: وعده اي كه خداي متعال به بعثت و زنده كردن مجدد داده بود واقع شدنيست و تخلف نمي پذيرد، يعني به خلاف مشركان كه معاد را انكار مي كردند، اين افراد عالم وخداشناس به وقوع آن اذعان مي كنند و با حالت زاري و گريه ، خاشعانه براي خدا به سجده مي افتند و با جوارح بدنشان اظهار ذلت و خضوع و بندگي مي نمايند و اين قرآن باعث ازدياد تذلل و مذلت قلبي و خشوع آنها مي گردد.
تفسير 2
و ا ين ا هل علم مو قعيكه آ يات شر يفه ر ا ا ستماع مي كنند مي ا فتند بخاك وذ قن خو د ر ا بر خاك مي گذ ا ر ند با حا ل گر يان و خشوع آ نهاز يا د ميگر د د و يخر ون للاذ قان بكاء ممد وح سه قسم ا ست يكي بكاء از خوف عذ اب و يكي بكاء بشوق ثو اب كه گفتند مؤ من با يد بين خوف و ر جاء با شد و ا خبا ر د ر ا ين باب د و د سته ا ست. يكي آ نكه خوف و ر جا ئش مسا وي با شد كه د ر كفه تر از و هيچكد ام بر د يگري تر جيح ند ا شته با شد د يگر ا خبا ر يكه با يد ر جاء آن بيش از خوف با شد و جمع بين ا ين د و د سته ا مر يست بسيا ر مشكل و و جو هي گفته ا ند لكن آ نچه بنظر مير سد ا ينكه د و نظر ا ست بنده نظر بخو د و ا عما ل خو د كند با يد مسا وي با شد نه ما يوس از ر حمت و نه ا طمينان ب آن و ا گر نظر بخد اي خو د كند ا لبته ر جا ئش بيشتر با يد با شد از خوف ا و و قسم سيم بكاء د ر مقا بل عظمت و كبر يا ئي ا لهي و حقا رت و صغا رت خو د كه بكاء ا نبياء و ا ئمه از ا ين باب بو ده. و يز يد هم خشو عا هر چه ا نسان معر فتش بخد ا و د ين بيشتر با شد خشوع آن قلبا و خضوع آن عملا بيشتر ميشو د هر چه آ يات قر آ ني ناز ل شو د خشوع آ نها بيشتر ميشو د و شوق آ نها ببهشت و خوف آ نها از جهنمز يا د تر ميگر د د نظر كنيد حا ل ا نبياء و ا ئمه ا طها ر و صلحاء ر ا د ر حا ل نماز و عبا د ات د يگر ا للهم ا رز قنا .
لطفا منتظر باشید ...
