سوره‌ انبياء ; آيه 15 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ انبياء ; آيه 15

متن عربي

فما زالت تلك دعواهم حتى جعلناهم حصيدا خامدين

ترجمه فارسي

و همچنان اين سخن را تكرار مى‏كردند، تا آنها را درو كرده و خاموش ساختيم! (15)

ترجمه انگليسي / English Translation

And that cry of theirs ceased not, till We made them as a field that is mown, as ashes silent and quenched.

تفسير 1

(15) (فما زالت تـلك دعويهم حتي جعلناهم حصيدا خامدين ): (ادعاي آنهاهمواره همين بود تا آنكه ريشه آنها را قطع كرديم و ايشان را خاموش نموديم ) (قصم ) يعني شكستن كه كنايه از هلاكت است و (انشاء) يعني ايجاد (احساس ) يعني درك از طريق حس و (بأس ) به معناي عذاب و (ركض ) يعني به تندي دويدن و (اتراف )يعني توسعه در نعمت (حصيد) يعني بريده و درو شده و (خمود) به معناي سكون است .مي فرمايد: چه بسيار از اهل آباديهايي را كه به خود ستمكار بودند و اسراف و كفرمي ورزيدند و ما بعد از درهم شكستن و هلاكت آنها مردمي ديگر را ايجاد كرديم امااهالي آن آباديهاي ستمكار زمانيكه عذاب ما را به حس خود دريافتند، با دو پا رو به فرار نهادند و در آن هنگام از روي توبيخ و ملامت به آنها خطاب رسيد كه ندويد و ازاين عذاب نگريزيد بلكه به آن نعمات كه در آن زياده روي مي كرديد و به خانه هايتان بازگرديد، تا شايد باز هم فقراء و بينوايان براي درخواست حاجت به شما مراجعه كنند وشما از روي نخوت و تكبر آنها را از خود برانيد، يا خود را از ايشان مخفي كنيد و اين امر كنايه از عزت ظاهري و برتري طلبي ستمكاران است كه خود را متبوع ضعفا وجانشين خدا و ارباب آن مردم تابع مي دانستند و آنگاه از روي پشيماني و ندامت گفتند:اي واي بر ما كه مردمي ستمكار بوديم و اين گفتار همچنان سخن اينها بود كه بر ظلم خود اعتراف كرده و به ربوبيت خدا اقرار مي كردند، تا اينكه ما ريشه آنها را قطع كرديم و آنها را خاموش ساختيم به گونه اي كه هيچ صدايي از آنها شنيده نمي شد، چون ندامت و پشيماني در هنگام اضطرار و مشاهده آثار عذاب هيچ سودي به حالشان نداشت .

تفسير 2

پس ا ين د عوي ر ا ا د ا مه مي د هند تا مو قعيكه قر ا ر د هيم آ نها ر ا كو بيده شده و خا موش شده, ا شا ره با ين كه هلاك شو ند و از بين بر و ند. فماز ا لت تلك د عو يهم : از ز ما ني كه آ ثا ر عذ اب ر ا مشا هده مي كنند تا از بين مي ر و ند ا ين د عوي ر ا د ا ر ند كه مي گو يند: ا نا كنا ظا لمين. حتي جعلنا هم حصيد ا , حصا د ر ا جع بهز رع ا ست كه پس از آ نكه خشك شد مي كو بند كه د ر بابز كوه مي گو يند: بمجر د ا نعقا د حبه تعلق مي گير د و مو قع حصا د و جوب ا د اء مي آ و ر د. و د ر آ يات شر يفه ا طلا قا تي د ا ر د: منها قا ئم و حصيد هو د آ يه102. ر ا جع به مسا كن ا قو ام هلاك شده كه بعض عما ر ات آ نها با قي ما نده و بعضي خر اب شده, و آ تو ا حقه يوم حصا ده ا نعام آ يه 142 ر ا جع بهز كوه و د ر ا ين مقام به معني هلا كت ا ست. خا مد ين : خمو د هر چيزي به حسب خو د آن چيز ا ست, خمو د آ تش: حر ا رت و ر و شنا ئي ا و از بين بر و د خا كستر شو د ياذ غا ل سياه خمو د ا نسان , موت ا و ست, خمو د كلام, سكوت ا ست و نحو ا ينها , و با لجمله هر چيزي آ ثا ر ا و ا گر از بين ر فت خا مد مي شو د, چشم از د يدن ا فتا دنز بان از گفتا ر, گوش از ا ستماع پا از حر كت. و مر ا د د ر ا ين آ يه شر يفه ا ين ا ست كه آ ثا ري از آ نها با قي نما ند, قوم نوح غرق شد ند بكلي نه از آ نها نسلي با قي ما ند نه عما ر تي نه ا ند و ختني, و همچنين خا كستري مي شد ند, صيحه تمام ر و حها ر ا از قا لب تهي مي كر د, خسف تمام آ نها ر ا د ر قعرز مين فر و مي بر د, سنگ ر يزه آ نها ر ا كعصف ما كو ل مي نمو د و هكذ ا.

/ 6486