سوره‌ انبياء ; آيه 20 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ انبياء ; آيه 20

متن عربي

يسبحون الليل والنهار لا يفترون

ترجمه فارسي

(تمام) شب و روز را تسبيح مى‏گويند; و سست نمى‏گردند. (20)

ترجمه انگليسي / English Translation

They celebrate His praises night and day, nor do they ever flag or intermit.

تفسير 1

(20) (يسبحون الليل والنهار لايفترون ): (شب و روز تسبيح مي گويند و سستي به خود راه نمي دهند) مي فرمايد خداوند بر ملك خود تسلط كامل دارد و ملك او شامل همه موجودات آسمانها و زمين است ، پس او هر قسم تصرفي كه بخواهد مي تواند در آنها بنمايد و هيچ كس بيرون از حكم او نيست ، لذا هيچ يك از مخلوقات نمي توانند از بازگشت به سوي او و حساب و كتاب و كيفرش فرار كنند. پس ملك خدا ملك حقيقي و از لوازم ايجاداست . در ادامه مي فرمايد ملائكه مقربي كه مخصوص به موهبت قرب و حضور هستندشب و روز خداوند را تسبيح مي گويند و از عبادت او سركشي و تكبر نمي ورزند وآنچنان مستغرق حضورند كه از تسبيح دائمي خود ابدا ملول و خسته نمي شوند. سنت جاري ميان بردگان و موالي يا پادشاهان و رؤسا با رعاياي ايشان درمالكيت هاي اعتباري اين است كه هر قدر برده به درگاه مولايش نزديكتر و مقربتر شود،مولا تكاليف و وظايف او را تخفيف مي دهد و او را از حساب و مواخذه عفو مي نمايد،چون اساس اجتماع بشري بر تعاون و دادوستد منافع و رفع حوائج يكديگر است يعني همانطور كه رعايا به ملوك محتاجند. ملوك و موالي نيز به ايشان احتياج دارند و مولي بيش از هر كس به برده مقرب خود محتاج است ، اما ملك خداي تعالي ملك حقيقي است و خداوند مالك علي الاطلاق بندگان و بي نياز از هر حاجتي است لذا بنده هر قدربه او تقرب بيشتري مي يابد، بيشتر به عظمت و كبرياي او واقف مي شود و ذلت ومسكنت و حاجت خود را بيشتر احساس مي كند، در نتيجه غرق در خضوع و خشوع عبادت مي گردد و جز عبادت مولا به امر ديگر نمي انديشد. البته چنانچه در تفسير آيه 206 سوره اعراف گفتيم عبارت (ان الذين عند ربك ) اعم از ملائكه مقرب مي باشد و شامل ساير بندگان مقرب در گاه الهي نيز هست .

تفسير 2

تسبيح مي كنند شب و ر وز فترت ند ا ر ند. يعني آ ني از تسبيح غا فل نمي شو ند. يسبحون : همان كسا ني كه نز د پر و ر د گا ر هستند به همان معني كهذ كر شد و تكبر از عبا دت ند ا ر ند و سستي و خستگي ند ا ر ند, و تسبيح پر و ر د گا ر مي كنند- تسبيح تنز يه پر و ر د گا ر ا ست از كليه عيوب و نو ا قص و قر يب ا لمعني ا ست با تقد يس- و د و ا سم از ا سماء ا لهيه ا ست سبوح قد وس رب ا لملا ئكت و ا لر وح و فرق بين ا ين د و ا سم تسبيح سلب صفات رذ يله و عيوب و نو ا قص ا مكا نيه ا ست, و تقد يس طها رت از جميع كثا فات و پليدي هاي ا مكا نيه ا ست, و بعبا رت آ خري مستجمع جميع كما لات و منزه از جمع عيوب كه مفا د و معناي و ا جب ا لو جو دي ا ست. ز ير ا بز ر گتر ين نقص ا مكان ا ست كه ممكن سر تا پا محتاج ا ست چه د ر و جو د و چه د ر بقاء آن به آن ا حتياج به ا فا ضه د ا ر د و عيب و نقص ملازم فقد ان ا ست, و و ا جب ا لو جو د صرف و جو د به ا علي مر ا تب و جو د ا ست غير متنا هي و غير محد و د, و فقد ان از لو ازم ما هيات ا ست كه عبا رت از محد و د يت ا ست كه ما هيت حد و جو د ا ست, و نسبت محد و د به غير محد و د ا گر بگو ئيم: نسبت قطره ا ست بد ر يا غلط گفته ا يمز ير ا د ر يا هم محد و د ا ست. ا لليل و ا لنها ر : كنا يه از د و ام ا ست حتي ا گر بگو ئيم آن بان هم به ا ند ازه فهم ما ا ست.ز ير ا آن ظرف ز مان ا ست و پيش از آ نكه ليلي و نها ري وز ما ني با شد تسبيح پر و ر د گا ر مي كر د ند كه گفتند: د هر فوقز مان ا ست و سر مد فوق د هر. لا يفتر ون : تو هم نشو د چنا نچه مفسر ين تو هم كر د ند كه مر ا د ملا ئكه هستند, بلكه عا لم ا نو ا ر با لا خص نو ر مقدس محمد و آ ل فوق ملا ئكه بو د چنا نچه از ا مير ا لمؤ منين عليه ا لسلام ا ست كه: ا و ل مخلوق ا لهي نو ر مقدس نبوي بو ده پس از آن د و از ده حجاب آ فر يد و ا ين نو ر د ر هر حجا بيذ كري د ا شت, د ر جاب ا و ل د ا وز ده هز ا ر سا ل تا حجاب د و از د هم هز ا ر سا ل سچس د ر عرش هفت هز ا ر سا ل. تا د ر صلب آ دم قر ا ر گر فت. و از ا مير ا لمؤ منين عليه ا لسلام ا ست كه ميفر ما يد: كنت مع ا لا نبياء سر ا و مع محمد صلي ا لله عليه و ا له و سلم جهر ا و د ر حد يث ا ستكه ميفر ما يد: ما تسبيح كر د يم ملا ئكه از ما فر ا گر فتند فسبحنا فسبحت ا لملا ئكت ا لحد يث . لا يفتر ون : فتره فا صله ا ند ا ختن ا ست چنا نچه ميفر ما يد: يا ا هل ا لكتاب قد جا ئكم ر سو لنا يبين لكم علي فتره من ا لر سل... ا لا يه ما ئده آ يه22 كه از ز مان عيسي عليه ا لسلام بو د تاز مان حضرت ر سا لت كه فا صله ا فتا د و د يگر ر سو لي نيا مد, فقط ا و صياء عيسي بو د ند د ر بني ا سر ا ئيل و ا و صياء ا بر ا هيم د ر بني ا سما عيل و نيز د ر عذ اب جهنم ميفر ما يد: لا يفتر عنهم و هم فيه مبلسونز خرف آ يه75 فا صله نمي ا ند از ند د ر ذ كر پر و ر د گا ر كسا ني كه عند ا لله هستند.

/ 6486