وداوود وسليمان ذ يحكمان في الحرث ذ نفشت فيه غنم القوم وكنا لحكمهم شاهدين
ترجمه فارسي
ترجمه انگليسي / English Translation
And remember David and Solomon, when they gave judgment in the matter of the field into which the sheep of certain people had strayed by night: We did witness their judgment.
تفسير 1
(78) (وداود و سليمان اذ يحكمان في الحرث اذ نفشت فيه غنم القوم وكنالحكمهم شاهدين ): (و داود و سليمان را به يادآر آن وقت كه در كار زراعتي كه گوسفندان قوم شبانه در آن چريدند، داوري مي كردند و ما گواه داوري آنها بوديم ) داوود در ميان بني اسرائيل سمت پادشاهي داشت و سليمان ع نيز به اذن پدرش دراين ماجرا دخالتي داشته و جهت آن احتمالا فهماندن لياقت سليمان بوده ، چون معناندارد كه دو حاكم در خصوص يك واقعه حكم كنند. و در واقع آنها در اين امر بايكديگر مشورت كرده اند. از سياق استفاده مي شود كه ظاهرا واقعه اي ميان دو نفر رخ داده و آنها براي شكايت و مرافعه نزد داوود ع آمده اندو خداوند مي فرمايد: ما درخصوص حكم آنها گواه بوديم چون خداوند به انبياء حكم و نبوت داده ، و مي فرمايدما هنگام حكم و داوري آنها حاضر بوديم و مناظره و مشاوره آنها را مي ديديم ومي شنيديم و ايشان را به راه صواب هدايت مي كرديم ، ظاهرا قضيه به اين صورت بوده كه يكي از آندو نفر گله گوسفندان خود را شبانه رها كرده تا بدون چوپان در زراعت شخص ديگر چرا كنند و حكم واحد حضرت داوود و سليمان ع اين بوده كه صاحب گوسفندان نسبت به مالي كه گوسفندانش از صاحب زراعت تلف كرده اند، ضامن است .اما در كيفيت اجراي حكم ميان سليمان ع و داوود ع اختلاف وجود داشته و خداي متعال اجتهاد سليمان ع را تصديق نموده و آن را حكم خود دانسته است . حكم داوود ع به اين بود كه صاحب گوسفندان بايد گوسفندان خود را براي غرامت به صاحب زرع بدهد، اما سليمان حكم كرد كه چون گوسفندان منافع زمين راتلف كرده اند، صاحب گوسفندان بايد منافع گوسفندان يعني شير و پشم و زاد و ولد آنهارا تا آخر سال به صاحب زراعت بدهد و در هر دو صورت ، هم قيمت گوسفندان و هم بهاي منافع يك ساله آنها با مقدار زراعت تلف شده برابر بوده است.
تفسير 2
و د ا و د و سليمان ز ما ني كه حكم نمو د ند د ر مز ر عه كه شبا نه گو سفند ان قوم حمله كر د ند برز ر ا عت هاي مز ر عه و فا سد كر دن آ نها ر ا, و بو د يم ما بر اي حكم آ نها از شا هد ين, پس فهما نيد يم مز ا رع ر ا سليمان ر ا و هر د و ر ا د ا د يم حكم و علم ر ا. ا ين آ يه شر يفه از مشكلات آ يات ا ست حتي د ر ا خبا ر بسيا ري از ا ئمه ا طها ر سئو ا ل از تفسير آن كر ده ا ند, و تو هم كر ده ا ند كه حكم حضرت د ا و د مخا لف و منا في با حكم حضرت سليمان بو ده, و ا ئمه عليه ا لسلام جو اب شبهه آ نها ر ا بيان فر مو ده ا ند. و تو ضيح كلام مستفا د از مجموع ا خبا ر ا ين ا ست كه صا حب مز ر عه با صا حب ا غنام مناز عه د ا شتند كه شبا نه گو سفند ان حمله به مز ر عه كر د ند وز رع آ نر ا از بين بر د ند. آ يا صا حب ا غنام ضا من ا ست و ضما نش چه نحوه ا ست?- بر طبق شر ا يع سا بقه نظر به ا ينكه حفظز ر ا عت د ر ر وز د ر عهده صا حبز رع ا ست, و حفظ ا غنام د ر شب د ر عهده صا حب ا غنام ا ست. و چون شب بو ده به قر ينه كلمه نفشت لذ ا صا حب ا غنام ضا من ا ست, و ضمان ا و ا گرز رع بكلي از بين ر فته ا غنام ر ا با يد به صا حبز رع بد هد چنا نچه د ا و د حكم فر مو د و مسا له ر ا ا ر جاع فر مو د به سليمان بر اي ا ينكه بد ا نند سليمان هم د ا ر اي مقام نبوت و و صا يت هست كه گفتند: قبل از بلوغ به مقام ر سا لت ر سيد مثل عيسي و يحيي, و مثل حضرت جو ا د و حضرت ها دي و حضرت بقيت ا لله عج كه قبل از بلوغ به مسند ا ما مت نا ئل شد ند, و حضرت سليمان هم مخا لف حضرت د ا و د حكم نفر مو د بلكه تو ضيح ا و ر ا فر مو د به ا صطلاح تقييد بعد از ا طلاق بو ده كه ا گرز رع بكلي از ر يشه كنده شده كه د يگر نمي ر و يد با يد ا غنام ر ا به ا و بد هد , و ا گر فقط سبز آن ر ا كه ر و ئيده شده ا غنام خو ر ده ا ند آ نچه د ر شكم ا غنام ا ست از بچه و شير آ نها. ا ين تفصيل د ر مقا بل ا جما ل, و تقييد د ر مقا بل ا طلاق ا ست و هر د و بر حسب ا حكام شر عيه شر ا يع قبل صحيح و بجا بو ده. لكن د ر شر يعت ا سلام ضمان د ر ا ين نوع مو ا ر د قيميي ا ست با يد ز رع ر ا د ر مو قع سبز بو دن قيمت كنند و د ر حا ل فسا د هم قيمت كنند تفا وت قيمت ر ا ضا من ا ست ا گر تقصير با صا حب ا غنام با شد, و ا گر تقصير و كو تا هي نكر ده ضما ني نيست. پس از ا ين تو ضيح د ر مقام تفسير بر آ ئيم. و د ا و د و سليمان عطف به ا نبياء سا بق. اذ يحكمان في ا لحرث : حرث كشتز ا ر ا ست, و مر ا د از يحكمان حكم حضرت د ا و د كه بطو ر مطلق بو ده كه ا غنام ر ا با يد به صا حب حرث بد هد, و حكم سليمان بو د كه تفصيل د ا د پس از ا ر جاع د ا و د به سليمان. اذ نفشت فيه : يعني شبا نه د ر آن حرث آ مد ند. غنم ا لقوم : گو سفند ان قوم وز رع ا و ر ا خو ر د ند. و كنا لحكمهم شا هد ين :ذ كر جمع د ر ضمير هم با ا ين كه د ا و د و سليمان د و نفر بو د ند بعضي گفتند: ا قل جمع د و ا ست مثل: و ان كان له ا خوه نساء آ يه 12. كه شا مل د و بر ا د ر مي شو د. لكن مر ا د جمع بين حا كم و محكوم له و محكوم عليه ا ست و خد ا و ند بر همه چيز شا هد و نا ظر و خبير و بصير و عليم ا ست.
لطفا منتظر باشید ...
