سوره‌ قصص‌ ; آيه 15 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ قصص‌ ; آيه 15

متن عربي

ودخل المدينه على حين غفلهٍ من اهلها فوجد فيها رجلين يقتتلان هذا من شيعته وهذا من عدوه فاستغاثه الذي من شيعته على الذي من عدوه فوكزه موسى فقضى عليه قال هذا من عمل الشيطان نه عدو مضل مبين

ترجمه فارسي

او به هنگامى كه اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد; ناگهان دو مرد را ديد كه به جنگ و نزاع مشغولند; يكى از پيروان او بود (و از بنى اسرائيل)، و ديگرى از دشمنانش، آن كه از پيروان او بود در برابر دشمنش از وى تقاضاى كمك نمود; موسى مشت محكمى بر سينه او زد و كار او را ساخت (و بر زمين افتاد و مرد); موسى گفت: "اين (نزاع شما) از عمل شيطان بود، كه او دشمن و گمراه‏كننده آشكارى است‏" (15)

ترجمه انگليسي / English Translation

And he entered the city at a time when its people were not watching: and he found there two men fighting,- one of his own religion, and the other, of his foes. Now the man of his own religion appealed to him against his foe, and Moses struck him with his fist and made an end of him. He said: "This is a work of Evil (Satan): for he is an enemy that manifestly misleads!"

تفسير 1

(15) (ودخل المدينه علي حين غفله من اهلها فوجد فيها رجلين يقتتلان هذامن شيعته وهذا من عدوه فاستغاثه الذي من شيعته علي الذي من عدوه فوكزه موسي فقضي عليه قال هذا من عمل الشيطان انه عدو مضل مبين ): (و موسي درهنگامي كه مردم شهر غافل بودند وارد شهر شد و در آنجا به دو نفر برخورد كه بايكديگر نزاع مي كردند كه يكي از بني اسرائيل بود و ديگري از قبطيان ، آنكه از پيروان موسي بود او را به عليه قبطي ياري طلبيد، پس موسي مرد قبطي را ضربه اي زد كه در اثرآن فرد قبطي مرد، موسي با خود گفت : اين امر از عمل شيطان بود همانا او دشمني گمراه كننده و آشكار است ) موسي چون نزد فرعون و در قصر زندگي مي كرد ظاهرا تا اين زمان از قصر خارج نشده بود، اما سرانجام يك روز هنگامي كه مردم دكانها و بازار را تعطيل كرده و به خانه مي رفتند و خيابانها خلوت بوده (احتمالا هنگام ظهر يا اواسط شب ) موسي وارد شهرمصر مي شود و در آنجا دو نفر را مي بيند كه مشغول جدال و نزاع بوده اند كه يكي ازايشان فردي قبطي و از قوم فرعون و ديگري فردي بني اسرائيل بوده يعني انتساب به دين ابراهيم و اسحاق و يعقوب داشته اگرچه كه در آن زمان از دين توحيد جز اسمي باقي نمانده بود و بني اسرائيل تظاهر به عبادت فرعون مي كردند، به هر جهت فرد بني اسرائيلي از موسي نصرت و كمك طلبيد تا او را بر عليه قبطي ياري كند و موسي ع آن فرد قبطي را با مشت يا با كف دست ضربه اي زد تا او را دفع كند، اما در اثر آن ضربه ، فرد قبطي جابجا مرد، يعني موسي بدون عمد و بطور اتفاقي مرتكب قتل شد و آنگاه در مقام ندامت با خود گفت : اين مشاجره و درگيري كه به فوت قبطي منجر شد از وساوس شيطان و اعمال او نشأت مي گيرد و اوست كه ميان اين دو نفر عداوت افكند و مرا وادار به مداخله و درگيري نمود، چون او دشمني گمراه كننده و آشكار است و اينكه اين عمل رااضلال شيطان ناميد براي اين بود كه اگر چه عمل او معصيتي كه موجب مؤاخذه باشدنبود و صرفا اشتباه و خطا بود و بلكه جنبه دفاع از مرد اسرائيلي در برابر مردي كافر وظالم را داشت ، اما به هر جهت اين خطا منسوب به خدا نبود، بلكه منسوب به شيطان بود،چون اين واقعه از اشتباه و سؤ تدبير ناشي مي شد و بزودي فرعون و بزرگان قبطي را برعليه او تحريك مي كرد و اين امر همان چيزي بود كه شيطان اراده آن را داشت‌.

تفسير 2

و د ا خل شد مو سي د ر يكي از مد ا ئن فر عون د ر مو قعيكه ا هل آن مد ينه غا فل بو د ند متو جه نبو د ند پس يا فت د ر آن مد ينه د و نفر ر ا كه د ر مقام قتل يكد يگر بر آ مده بو د ند يكي از آ نها از بني ا سر ا ئيل و د ا ر اي ا يمان بو د و د يگري كا فر و از قبطيان بو د پس ا ستغا ثه كر د آ نكه از شيعيان مو سي بو د از مو سي كه بفر يا دم برس بر آ نكه عد و مو سي و كا فر بو د پسز د آ نر ا مو سي پس كا رش تمام شد يعني مر د مو سي گفت ا ين عمل شيطان ا ست. محققا ا و د شمن گمر اه كننده آ شكا ر ا ست. و د خل ا لمد ينت بعضي گفتند خا رج مصر بو د د ر نز د يكي مصر بعضي گفتند مصر بو د- مو سي بير ون ر فته بو د د ا خل مصر شد. علي حين غفلت من ا هلها يا د ر بين مغرب و عشاء بو ده يا ظهر بو ده كه مر دم د ر مناز ل ر فته بو د ند بر اي ا ستر ا حت و تغذي و تعشي. فو جد فيها ر جلين يقتتلان بهم آ و يخته بو د ند كه يكد يگر ر ا بكشند. هذ ا من شيعته ا سر ا ئيلي بو د آ نهم از مؤ منين بني ا سر ا ئيل يعني بر مسلك و طر يقه مو سي بو د د ر حد يث ا ست كه حضرت صا دق ع با بي بصير فر مو د ليهنكم ا لا سم يعني خد ا و ند بر اي شما مؤ منين ا سمي تفضل فر مو ده عرض كر د قا ل قلت و ما ا لا سم قا ل ا لشيعت ا ما سمعت ا لله سبحا نه يقو ل فا ستغا ثه ا لذي من شيعته. و هذ ا من عد وه قبطي و كا فر بو د. فا ستغا ثه ا لذي من شيعته از ا ين جمله ا ستفا ده مي شو د كه قبطي ا ر ا ده قتل ا سر ا ئيلي ر ا د ا شته و ا سر ا ئيلي د ر مقام د فاع بو ده و بيچا ره شده لذ ا ا ستغا ثه كر ده كه مو سي بفر يا دم برس ا ين قبطي مر ا ميكشد . علي ا لذي من عد وه ر فع شر ا ينر ا از من بنما . فو كزه مو سي بعضي گفتند يك مشت بسينه ا وز د كه از ا سر ا ئيلي د و ر شو ا فتا د و مر د بعضي گفتند بعصاز د لكن ا ين مو قع مو قعي نبو د كه مو سي عصا د ست گير د. فقضي عليه ا فتا د و بد رك و ا صل شد. قا ل هذ ا من عمل ا لشيطان د ر مشا ر ا ليه هذ ا مفسر ين ا ختلاف كر د ند و د و و جه از سيد مر تضي نقل كر د ند و لكن ظا هر ا ينستكه مقا تله قبطي و ا سر ا ئيلي از و سو سه شيطان ا ست ا ما قبطي كه معلوم ا ست كا فر و ظا لم و قا صد قتل مؤ من بو د ا ما ا سر ا ئيلي ا ينكه با ا ين تسلط قبطيان و ضعف ا سر ا ئيلي مو ر د معا ر ضه و طر فيت ند ا شت و ا ما مو سي و لو قتل كا فر مباح ا ست بخصوص د ر مقام د فاع از مؤ من و حفظ نفس مؤ من و ا جب ا ست لكن ا و لي ا ين بو د كه قبطي ر ا بگير د و با سر ا ئيلي بفر ما يد د و ر شو و فر ا ر كن تا ر فع شر قبطي بشو د فقط يك ترك ا و لي بو د. ا نه عد و مضل مبين ان ا لشيطان لكم عد و فا تخذ وه عد و ا فا طر آ يه6 .

/ 6486