سوره‌ قصص‌ ; آيه 16 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ قصص‌ ; آيه 16

متن عربي

قال رب ني ظلمت نفسي فاغفر لي فغفر له نه هو الغفور الرحيم

ترجمه فارسي

(سپس) عرض كرد: "پروردگارا! من به خويشتن ستم كردم; مرا ببخش!" خداوند او را بخشيد، كه او غفور و رحيم است! (16)

ترجمه انگليسي / English Translation

He prayed: "O my Lord! I have indeed wronged my soul! Do Thou then forgive me!" So (God) forgave him: for He is the Oft-Forgiving, Most Merciful.

تفسير 1

(16) (قال رب اني ظلمت نفسي فاغفر لي فغفر له انه هو الغفور الرحيم ):(موسي گفت : پروردگارا من به نفس خود ستم كردم پس مرا بيامرز، و خدا هم اثر جرم او را محو كرد و او را آمرزيد، آري خدا آمرزنده مهربان است ) موسي در اينجا در پيشگاه پروردگار خود اقرار مي كند كه به نفس خود ستم كرده ،چون نفس خود را مورد خطر قرار داده و آنگاه از خداوند درخواست مي كند تا اثر اين عمل را خنثي كند و او را از عواقب وخيم آن خلاص نمايد و خداوند هم او را از شرفرعونيان و از اين اندوه نجات داد چون او آمرزنده و مهربان است .

تفسير 2

گفت مو سي پر و ر د گا ر من بد ر ستيكه من ظلم بنفس خو د كر دم پس بيا مرز مر ا پس خد ا و ند آ مرز يد ا و ر ا محققا خد ا و ند آ مرز نده مهر بان ا ست. همين آ يه د لا لت صر يح د ا ر د بر ا ينكه قتل قبطي جا يز بو دهز ير ا ا گر جا يز نبو د مو ر د مغفرت نميشدز ير ا جنبه حق ا لنا سي د ا شته و ظلم د ر حق ا و شده و تا مظلوم ر ا ضي نشو د يا قصاص و د يه د ا ده نشو د خد ا و ند نميا مرز د چنا نچه د ر حد يث قد سي ميفر ما يد: و عز تي و جلا لي لا يجوز ني ظلم ظا لم پس همين ترك ا و لي بو ده و ا نبياء همين ترك ا و لي ر ا گناه بز رگ ميد ا نند و طلب مغفرت ميكنند چنا نچه آ دم وز و جه ا و قا لا ر بنا ظلمنا ا نفسنا و ان لم تغفر لنا و تر حمنا لنكو نن من ا لخا سر ين ا عر اف آ يه 22 و ميفر ما يد فتلقي آ دم من ر به كلمات فتاب عليه ا نه هو ا لتو اب ا لر حيم بقره آ يه35 و د ر حق نوح د ر جمله ان ا بني من ا هلي تا آ نجا كه ميگو يد رب ا ني ا عوذ بك ان ا سا لك ما ليس لي به علم و ا لا تغفر لي و تر حمني ا كن من ا لخا سر ين هو د آ يه47 ا لي49 لذ ا: قا ل رب ا ني ظلمت نفسي فا غفر لي ظلم بنفس همان ترك ا و لي بو د گفتند حسنات ا لا بر ا ر سيئات ا لمقر بين د ر خا رج ما مشا هده ميكنيم بعضي ا فعا ل از ا طفا ل خوب ا ست و د ليل بر كما ل ا و ا ست و همين ا فعا ل از آ دم بز رگ قبيح ا ست حتي عا لم با جا هل تفا وت د ا ر د د ر خبر ا ست يغفر للجا هل سبعينذ نبا حتي يغفر للعا لمذ نبا و ا حد ا و د ا ر د ا شد ا لناس حسره يوم ا لقيمه ا لعا لم ا لتا رك لعلمه و د ا ر د ان ا هل ا لنا ر يتاذ ون من ر يح ا لعا لم ا لتا رك لعلمه از هر كسي يك نوع تو قعي ا ست ا نبيا ئيكه د ا ر اي مقام عصمت و طها رت و نبوت هستند ترك ا و لي سز ا و ا ر نيست از آ نها و گمان نكنيد كه ترك ا و لي فعل مكر و هيست بلكه با مستحبات بسيا ر با فضيلت هم سازش د ا ر د مثلا ده عمل مستحب با فضيلت با شد مثل تلا وت قر آن, ا شتغا ل باذ كا ر, گر يه از خوف ا لهي, صلوه نا فله, صد قات مند و به, ا حسان به بنده گان و ا مثا ل ا ينها لكن ا فضل از همه آ نها ا ر شا د و هد ا يت ا ست ا گر ا شتغا ل با نها پيد ا كر د ا لبته مثو بت آ نها ر ا د رك مي كند لكن ترك ا و لي كر ده لذ ا د ر حق ا ين چها ر ده نو ر پاك ما معتقد يم كه حتي ترك ا و لي هم از آ نها صا د ر نشده و لذ ا ا فضل از همه ا نبياء و ر سل هستند. فغفر له ا نه هو ا لغفو ر ا لر حيم .

/ 6486